Hubertus van Luik: verschil tussen versies

Hubertus ging in de leer bij de heilige Lambertus van Maastricht, op dat moment de bisschop van die stad. Hubertus' broer [[Odo devan GroteAquitanië|Odo de Grote]] werd Floribertus' voogd. Tijdens Hubertus' afwezigheid, hij was op pelgrimage naar Rome om [[paus Sergius I]] te ontmoeten, werd Lambertus door volgelingen van Pepijn vermoord. Hubertus volgde Lambertus op. Maastricht en [[Tongeren (stad)|Tongeren]] waren in die tijd onveilig, daarom verplaatste hij zowel de [[katheder|bisschoppelijke zetel]] als het gebeente van de heilige Lambertus naar Luik (rond [[718]]).<ref>A.J. Munsters, (1967) Verkenning van de middeleeuwse kerk in Limburg. in: E.C.M.A. Batta (red), Limburg's verleden. Geschiedenis van Nederlands Limburg tot 1815, vol II</ref> Boven het graf van Lambertus werd een kathedraal opgericht. Hubertus verkondigde het geloof in [[Hertogdom Brabant|Brabant]] en de [[Ardennen]], vandaar dat in het zuiden van Nederland en in heel België veel kerken naar hem zijn vernoemd. In sommige streken lijkt het soms wel alsof er maar twee heiligen zijn: Hubertus en Lambertus. Nadat Hubertus in 727 overleed, volgde zijn zoon [[Floribertus van Luik|Floribertus]] hem op (in die tijd konden gehuwden nog geestelijke worden, al scheidden ze in dat geval wel vaak van tafel en bed: de vrouw werd meestal [[monnik (christendom)|kloosterlinge]]).<br /> In de vita van Sint-Hubertus wordt zijn overlijden gepreciseerd op de plaats genaamd "Fura", gelegen op 30 mijl (ongeveer 45 km) van Luik. Het valt dan ook te betwijfelen dat dit de [[Vlaams-Brabant]]se gemeente [[Tervuren]] kan zijn, zoals daar nochtans in de traditie wordt beweerd.<br /> In diezelfde traditie zou Hubertus het bos Fura gekregen hebben als bruidsschat van zijn schoonvader [[Dagobert (graaf van Leuven)|Dagobert]], de graaf van Leuven.