Blade Runner (film): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 43:
De groep van vier rebelse androïden wordt geleid door Roy Batty die zowel qua fysieke kracht als qua intelligentie superieur is aan de mens. Naar blijkt, ontwikkelen replicanten na enige tijd emoties net als mensen en stellen ze zich uiteraard ook dezelfde vragen: 'Wie ben ik?', 'Waarom ben ik?' en 'Wat wil ik?'. Om dit zelfreflectief functioneren in androïden te voorkomen wordt er door de Tyrell Corporation een veiligheidsmechanisme ingebouwd: een levensduur van vier jaar. Dr. Eldon Tyrell, oprichter en meesterbrein achter de Tyrell Corporation, leidt de organisatie die ook de Nexus 6-generatie van androïden heeft ontwikkeld. Teneinde langer te kunnen leven, gaat replicant Roy Batty naar hem op zoek. Rick Deckard komt tijdens zijn opsporingsactie als Blade Runner in contact met Eldons dochter, Rachael Tyrell. Op verzoek van Eldon Tyrell ondervraagt Deckard haar middels een Voight-Kampff-test en wordt hem duidelijk dat ook zij een androïde is, hoewel ze dat zelf niet lijkt te beseffen. In tegenstelling tot de Nexus 6-generatie heeft Rachel geïmplanteerde jeugdherinneringen meegekregen die haar beter in staat zouden moeten stellen om eenmaal ontwikkelde emoties te verwerken.
 
Deckard weet drie replicanten te "pensioneren", maar kan daarmeedaarbij niet voorkomen dat hun leider Roy Batty zijn '"schepper'" Dr. Eldon Tyrell vermoordt. De pensionering van Roy Batty mislukt, waardoor Deckard zelf ineens de prooi wordt in een jacht die de almaar zwakker wordende replicant op hem opent. Deckard lijkt in deze jacht het onderspit te gaan delven, maar vlak voorvóór zijn definitieve einde is gekomen, is het alsof Roy Batty de emoties, die hij tijdens zijn beperkte levensduur van vier jaar heeft ontwikkeld, een plaats kan geven en redt hij Deckard van een gewissewisse dood. Zittend in de regen spreekt hij tot slot zijn legendarische laatste woorden: ''...all these moments wil be lost...in time...like tears in rain. Time to die...''.
 
In de door Warner Bros. uitgebrachte en van happy end voorziene bioscoopversie uit 1982 bestaat er geen misverstand over het feit dat Rick Deckard zelf een mens is. In de Director's Cut en de Final Cut (de filmversies zoals regisseur Ridley Scott ze oorspronkelijk had willen uitbrengen) eindigt de film zonder happy end, maar lijkt de mogelijkheid opengehouden te worden dat Rick Deckard zelf óók een replicant is. Ridley Scott heeft deze mogelijkheid in verschillende interviews zowel bevestigd als tegengesproken. Het blijft dus aan ons als kijker ...
 
== Rolverdeling ==