Caransa Hotel: verschil tussen versies

Het hotel is in 1969 gebouwd in opdracht van de Amsterdams zakenman [[Maup Caransa]], die op het Rembrandtplein al eerder het [[Schiller hotel]] en café ''De Kroon'' had verworven.<ref>[https://www.trouw.nl/home/gewone-amsterdamse-jongen~a96ff7cc/ Gewone Amsterdamse jongen], ''[[Trouw (krant)|Trouw]]'', 10 augustus 2009</ref> De architect was [[Piet Zanstra]], die voor Caransa het evenzeer controversiële [[Maupoleum]] had ontworpen<ref>[http://www.ravagedigitaal.org/archief2003/2003archief/0903ar09.htm Lakei van de cityvorming], ''[[Ravage]]'', 27 juni 2003 (op de webpagina abusievelijk gedateerd op 27 juni 2004)</ref>. Het [[brutalisme|brutalistische]] ontwerp viel niet overal in de smaak. In die tijd was dit hotel één van de modernste en duurste hotels van Europa. Alle kamers waren zeer ruim, een aantal kamers was ingericht als ladies-rooms en in het gehele hotel bevond zich een [[airconditioning|luchtverversingssysteem]]. Een belangrijk en opvallend detail in de kamers was de zogenaamde service bar; een veredelde koelkast ([[minibar]]), toen een primeur.{{feit}} Eveneens was toen al een wekinstallatie aanwezig. Speciaal aangebrachte decoraties werden door gerenommeerde binnenhuisarchitecten ontworpen. De binnenhuisarchitect was [[Arnold Bueno de Mesquita]].{{feit}}<ref>[https://demirandabuurt.wordpress.com/2013/04/09/arnold-bueno-de-mesquita-bevorderde-goed-wonen/ Artikel] over Arnold Bueno de Mesquita</ref>