Versie van 8 mei 2018 22:59 bewerken Jan Arkesteijn (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 32.167 bewerkingen k →‎Loopbaan ← Oudere bewerking		Versie van 9 mei 2018 00:12 bewerken ongedaan maken Hartenhof (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 62.720 bewerkingen aanv. Nieuwere bewerking →
Regel 26: Herman Krebbers groeide op in [[Ede (plaats in Nederland)\|Ede]]. Op jonge leeftijd kreeg hij via een plaatselijke arts een [[Amati]]-viool in bruikleen. Het instrument overleefde een noodlottig ongeluk niet.<ref>[http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?chapterid=1164&filterid=974&contentid=7&searchID=473068&columnorderid=-1&orderby=1&itemsOnPage=10&defsortcol=12&defsortby=2&pvname=personen&pis=expressies;selecties&startrow=1&resultitemid=10&nrofresults=22&verityID=/13444/143033/148214/677597@expressies Tony van Verre ontmoet Herman Krebbers]</ref> Zijn eerste echte optreden was in 1933 in [[De Reehorst (Ede)\|De Reehorst]] in Ede.<ref>[http://www.omroepede.nl/violist-herman-krebbers-overleden/content/item?1080994 Violist Herman Krebbers overleden] Omroep Ede. Url bezocht op 8 mei 2018</ref> Hij kreeg van zijn tiende tot zijn vijftiende in Arnhem vioolles van Marcelle Kan-De Haas, een oudleerling van [[Oskar Back]]. Zij herkende zijn aanleg.<ref name="AC19400918"/> Hij ging naar Amsterdam om er verder te studeren. Hij sloot er vriendschap met zijn studiegenoot [[Theo Olof]].<ref name="NRC19980615">Wennekes, E. ''[https://www.nrc.nl/nieuws/1998/06/15/herman-krebbers-over-leren-en-doceren-7403117-a769520 Herman Krebbers over leren en doceren]'', NRC, 15 juni 1998</ref> Beiden studeerden viool bij de strenge Oskar Back en aan het [[conservatorium]] van de [[Conservatorium van Amsterdam\|Vereniging Muzieklyceum]].<ref name="NRC19980615"/> Hij debuteerde in 1937 bij de [[Noordhollands Philharmonisch Orkest\|Haarlemsche Orkest Vereniging]] met een [[vioolconcert]] van [[Henryk Wieniawski\|Wieniawski]].<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB08:000110472:mpeg21:a0039 Herman Krebbers, een 14-jarige Nederlandsche violist.] Arnhemsche Courant, 17 juli 1937</ref> Op 20 juni 1938 speelden Olof en hij voor het eerst samen met het [[Residentie Orkest]] onder [[Ignaz Neumark]] in het [[Kurhaus (Scheveningen)\|Scheveningse Kurhaus]], als solisten in het [[Vioolconcerten (Bach)#BWV 1043, d-mineur\|dubbelconcert]] van [[Johann Sebastian Bach\|Bach]].<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB04:000150114:mpeg21:a0155 Kurzaalberichten]. Haagsche Courant, 18 juni 1938</ref> Op 15-jarige leeftijd werd Krebbers uitverkoren om voor Nederland mee te dingen naar de [[British Council]] Music Prize 1939 in Londen.<ref name="AC19400918"/> Hij behaalde zijn diploma in de zomer van 1940, en werd op 17-jarige leeftijd concertmeester van de [[Het Gelders Orkest\|Arnhemsche Orkest Vereniging]].<ref name="AC19400918">[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010770649:mpeg21:a0030 Een concertmeester van 17 jaar, Herman Krebbers]. Nieuwsblad van het Zuiden, 19 september 1940</ref> In 1943 zegde hij deze baan op om de handen vrij te hebben voor zijn solocarrière. Vervolgens probeerde het Concertgebouworkest vergeefs hem als concertmeester aan te trekken.<ref>Pauline Micheels, ''Muziek in de schaduw van het Derde Rijk'', Walburg Pers, Zutphen, 1993, p. 220-221.</ref> Op 15 april 1943~~{{feit\|\|2018\|05\|08}}~~ ~~maakte~~speelde Krebbers ~~zijn~~voor het ~~solodebuut~~eerst bij het [[Koninklijk Concertgebouworkest\|Concertgebouworkest]] onder leiding van [[Willem Mengelberg]] ~~met~~als solist in het [[Vioolconcert (Brahms)\|vioolconcert]] van [[Johannes Brahms\|Brahms]].<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110584236:mpeg21:a0052 De Telegraaf van 16-4-1943]</ref> Terwijl zijn vriend Theo Olof moest onderduiken in de [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog\|Tweede Wereldoorlog]], werd Krebbers lid van de [[Nederlandsche Kultuurkamer]]. Zo kreeg hij een opdracht om op 10 mei 1943 op te treden voor de ''Reichssender Berlin''.<ref>Dick Verkijk, ~~D. (1974)~~ ''Radio Hilversum, 1940-1945''. Arbeiderspers, Amsterdam:, ~~Uitgeverij De Arbeiderspers~~1974.</ref> Daarom kreeg hij na de oorlog een speelverbod voor de duur van twee jaren, maar in 1947 werd hij in hoger beroep door de [[Zuivering (Nederland)\|Centrale Ereraad]] gerehabiliteerd.<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010936134:mpeg21:a0095 Herman Krebbers gerehabiliteerd] De Volkskrant, 4 februari 1947</ref> Samen met zijn vriend en collega-violist Theo Olof was hij van 1950 tot 1962 [[concertmeester]] van het Residentie Orkest en daarna tot 1980 (alsnog) van het Concertgebouworkest, waar Olof vanaf 1974 opnieuw zijn collega was. Hij trad als solist op met vele orkesten in binnen- en buitenland.<ref>[http://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Herman+Krebbers;jsessionid=aaabuwfKxV6Jq7rtFZd8s Krebbers op www.muziekencyclopedie.nl]</ref> Het duo Krebbers-Olof trad vaak samen op. Ze werden vooral bekend door het dubbelconcert van [[Johann Sebastian Bach\|Bach]] en de 44 duo's van [[Béla Bartók\|Bartók]]. Aan hen werden diverse composities opgedragen: * ''20 duo's voor twee violen'' (1951) van [[Géza Frid]] * ''Concert voor twee violen en orkest'', op. 40 (1952) van Géza Frid

Herman Krebbers: verschil tussen versies