Fort Drum (El Fraile): verschil tussen versies

'''Fort Drum''' (El Fraile), staat ook bekend als het betonnen slagschip (engelsEngels: concrete battleship), is een door de [[Verenigde Staten|Amerikanen]] gebouwd fort in de [[Filipijnen]]. Het [[Fort (vesting)|fort]] sloot met drie andere forten, waarvan het forteiland [[Corregidor]] de grootste was, de toegang tot de [[baai van Manila]] af. Het werd gebouw tussen 1906 en 1916 en was vooral goed beschermd tegen aanvallen met oorlogsschepen, maar minder goed berekend op aanvallen met vliegtuigen. In 1942 werd het eiland ingenomen door het Japanse leger en in 1945 heroverden de Amerikanen het fort. Bij deze actie raakte het fort zo zwaar beschadigd dat het niet meer in gebruik is genomen. Fort Drum is vernoemd naar [[Brigadegeneraalbrigadegeneraal]] Richard C. Drum (1825-1909).

Na het einde van de [[Spaans-Amerikaanse Oorlog]] deed een Amerikaanse adviescommissie, onder leiding van [[William H.Howard Taft]], de aanbeveling de havens in Amerika en overzeese gebiedsdelen, waaronder de [[Filipijnen]], beter te beschermen door de bouw van forten bewapend met zwaar [[Kaliber (wapen)|kaliber]] geschut. Het eiland El Fraile eiland werd opgenomen in de beschermingslinie voor de havens van [[Manilla]] en [[Subicbaai]]. Verder werden er forten gebouwd op de eilanden Corregidor (Fort Mills), Caballo (Fort Hughes) en Carabao (Fort Frank).

Aanvankelijk gingen de plannen uit van vier 12 [[inch]] kanonnen verdeeld over twee ronddraaiende [[geschutskoepel]]s. Bij de uitvoering van de plannen werd het kaliber vergroot naar 14 [[inch]], nog steeds verdeeld over twee gepantserde torens verdeeld over twee niveaus. De voorste toren stond lager en kon 230° draaien. DezeDe tweede toren stond bijna drie meter hoger en deze kon volledig ronddraaien. De kanonnen hadden een [[Elevatie (ballistiek)|elevatie]] van 15° en een maximaal bereik van 19.200 yards. Verder waren er vier 6 inch kanonnen in twee [[kazemat]]opstellingen aan beide zijden van het fort. Tegen vliegtuigen beschikte het fort over twee 3 inch [[Luchtafweergeschut|luchtafweerkanonnen]].

Met deDe bouw werd in april 1909 gestart en duurde zo’n vijf jaar. Het fort kreeg de vorm van een schip en, was zo’n 106 meter lang en maximaal 44 meter breed. Het dak van het fort lag zo’n 12 meter boven de [[zeespiegel]]. De 14 inch kanonnen, genaamd [[Batterij (militair)|batterij]] Marshall en Wilson, werden geleverd en geplaatst in 1916. De vier 6  inch kanonnen, batterij Roberts en McCrea, werden ook in dit jaar geleverd. Boven op het fort kwamen [[zoeklicht]]en, het luchtafweergeschut en het vuurgeleidingssysteem. De huisvesting voor de bemanning, (circa 240 officieren en manschappen), de energiecentrale en de [[munitie]] kregen allemaal een plaats diep in het fort.

Op 2 januari 1942 viel de Japanse luchtmacht als eerste aan en bombardeerde het fort vanuit de lucht. Vanaf februari namen zware Japanse kanonnen vanaf Luzon het eiland ook onder vuur. Het vuur was enigszins succesvol,; een batterij van de 3 inch luchtafweerkanonnen werdenwerd vernietigd en ook een 6 inch kanon in de kazematten. Het beton van het fort werd beschadigd, maar de hoofdbewapening bleef intact. Op 10 april gaven de laatste troepen op [[Slag om Bataan|Bataan]] zich over en de vier forten in de baai van Manilla bleven als enige in Amerikaanse handen.

Begin mei opende het Japanse leger de aanval op [[Corregidor]]. Met [[landingsvaartuig]]en werden de troepen op het eiland gezet. Vanuit Fort Drum werden deze schepen ook onder vuur genomen en ondanks treffers was dit onvoldoende om te voorkomen dat Corregidor werd veroverd. De AmerikaansAmerikaanse troepen gaven zich op 6 mei over, waarmee ook het doek ook viel voor de andere drie forten ook, al waren deze niet direct aangevallen. De verliezen waren licht, op Fort Drum vielen vijf gewonden en er waren geen militairen omgekomen. Met deze overgave staakten alle Amerikaanse troepen de strijd in het land. Fort Drum werd bezet door het Japanse leger.

In 1945 werd Fort Drum ook aangevallen door het Amerikaanse leger,. dezeDeze aanval maakte onderdeel uit van de [[Slag om Manilla (1945)|strijd om Manilla]]. Na zware bombardementen uit de lucht en door oorlogsschepen bereikten de eerste Amerikaanse troepen het fort op 13 april. Het Japanse leger had zich in het fort verschanst. In de luchtroosters werd een brandbaarEen mengsel van [[dieselolie]] en [[benzine]] werd in de luchtroosters gepompt daten vervolgens tot ontbranding gebracht. Het vuur, de hitte en de rook braken het verzet. Met de inname van de forten werd de strijd in het gebied gestaakt. Het fort raakte onherstelbaar beschadigd en werd buiten dienst gesteld. Het fort en de kanonnen zijn nu nog zichtbaar in de baai van Manilla.

* {{en}} Francis Allen, The Concrete Battleship: Fort Drum in Manila Bay, 1988, uitgever: Pictorial Histories Publishing Company, Montana, {{ISBN |978-0-929521-06-0}}

* {{en}} Emanuel Raymond Lewis, Seacoast Fortifications of the The United States: An Introductory History, 1993, uitgeverij: US Naval Institute Press, Annapolis, {{ISBN |978-1-55750-502-6}}

* {{en}} Terrance C.McGovern en Mark A. Berhow, American Defenses of Corregidor and Manila Bay 1898–1945, 2003, uitgeverij:Osprey Publishing, {{ISBN |978-1-84176-427-6}}