Karel van Neder-Lotharingen: verschil tussen versies

Karel werd als jonge man benoemd tot graaf van [[Laon]]. In 975 probeerde hij om een eigen koninkrijk te vormen in de gebieden rond Laon en in [[Hertogdom Lotharingen|Lotharingen]]. Hij steunde daarom de pogingen van [[Reinier IIIIV]] van Henegouwen]] en zijn broer [[Lambert I van Leuven|Lambert]] om hun familiegoederen terug te winnen. Kort na het huwelijk van zijn broer [[Lotharius van Frankrijk]] met [[Emma van Italië]] beschuldigde hij zijn schoonzuster van overspel met de bisschop van [[Laon]], maar een synode verklaarde [[Emma van Frankrijk|Emma]] onschuldig. Uit vrees dat Karel de troon zou bemachtigen wanneer haar zoon [[Lodewijk de Doeniet|Lodewijk]] als [[Buitenechtelijk kind|bastaard]] bestempeld zou worden, bewerkstelligde [[Emma van Italië|Emma]] dat [[Lodewijkhaar dezoon Doeniet|Lodewijk]] al tijdens het leven van zijn vader geassocieerd medekoning werd. Karel werd in 977 verbannen en zocht zijn toevlucht bij zijn neef, [[keizer Otto II]]. Die benoemde Karel in mei 977 tot hertog van [[Neder-Lotharingen]] en beloofde hem ook te steunen om koning van Frankrijk te worden. Lotharius viel in reactie daarop [[Aken (stad)|Aken]] aan maar werd teruggedreven. In 979 vielen Karel en Otto Frankrijk binnen. Karel riep zichzelf in Laon uit tot koning maar kreeg nauwelijks steun van de adel. Daarna belegerden Otto en Karel [[Parijs]] maar werden teruggedreven door [[Hugo Capet]].