Albrecht de Beer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina Otto de Rijke gewijzigd in Otto II van Meißen met DisamAssist. |
k opruimen oude CSS, replaced: prettytable → wikitable met AWB |
||
Regel 27:
==Ontstaan van de mark Brandenburg==
Al vanaf 1123 had Albrecht goede betrekkingen ontwikkeld met zijn "buurman" Pribislaw, vorst van de Havel-Slaven. Pribislaw was in tegenstelling tot zijn volk christelijk en had bij zijn doop de naam Hendrik gekregen. Pribislaw streefde ernaar een vorst binnen het Duitse rijk te worden. Albrecht sloot een verbond met Pribislaw: Albrecht zou Duitse troepen in het gebied van Pribislaw legeren en in ruil daarvoor benoemde Pribislaw hem tot zijn erfgenaam. Bovendien werd Pribislaw peetvader van Albrechts oudste zoon [[Otto I van Brandenburg]] en schonk hem de streek rond het latere [[Kloster Lehnin]]. In 1134 gaf Lotharius aan Pribislaw de toestemming om zich koning te noemen. Pribislaw overleed in 1150. Albrecht kon op basis van de gemaakte afspraken, zonder problemen Pribislaws ringburcht in [[Brandenburg an der Havel]] bezetten. Ook stichtte hij een kasteel in [[Berlin-Spandau|Spandau]]. Het lijkt erop dat Albrecht het voornemen had om een onafhankelijk, gemend Duits-Slavisch vorstendom te stichten. De keizerlijke administratie noemde Albrecht toen als markgraaf van Brandenburg om te benadrukken dat de goederen in Brandenburg onder het gezag van de keizer vielen, maar Albrecht vermeed die titel te gebruiken.
De oostelijke grens van het gebied dat Albrecht controleerde werd gevormd door de rivieren de [[Havel (rivier)|Havel]] en de Nuthe. Ten oosten van deze rivieren heerste [[Jaxa van Köpenick]] die ook aanspraak maakte op de landen van Pribislaw. Vermoedelijk in de winter van 1157 kon Jaxa met steun van Poolse troepen en van de niet-christelijke Havel-Slaven, de troepen van Albrecht verdrijven en zijn versterkingen veroveren. Op 11 juni 1157 kon Albrecht, met hulp van aartsbisschop Wichmann van Maagdenburg, na zware gevechten de burcht van Brandenburg tot overgave dwingen. Als onderdeel van de afspraken kregen Jaxa en zijn troepen vrije aftocht naar [[Berlin-Köpenick|Köpenick]]. Later in 1157 noemde Albrecht zichzelf voor het eerst markgraaf in Brandenburg. Pas later noemde hij zich markgraaf van Brandenburg. 1157 wordt daarom aangehouden als het jaar waarin het markgraafschap werd gesticht.
Regel 34:
==Strijd om Saksen==
Lotharius, keizer en hertog van Saksen, overleed in 1137. In 1138 nam zijn weduwe het initiatief voor een bijeenkomst van de rijksvorsten, met Pinksteren in [[Quedlinburg (stad)]], om de opvolging voor beide functies te regelen (formeel werd een koning gekozen, die daarna nog door de paus tot keizer moest worden gekroond). De keizerin steunde de aanspraken van haar schoonzoon [[Hendrik de Trotse]], hertog van Beieren. Albrecht had echter ook een verwantschap met Lotharius en maakte aanspraken op de titel van hertog van Saksen. Albrecht sloot een bondgenootschap met hertog [[Koenraad III (Rooms-koning)|Koenraad van Zwaben]], die al eerder tegenkoning tegen Lotharius was geweest. Hun eerste prioriteit was om de bijeenkomst in Quedlinburg te saboteren. Albrecht nam geen halve maatregelen; hij brandde de stad Quedlinburg af en verwoestte de voorraden die waren aangelegd om de vorsten te verzorgen. Er werd een nieuwe bijeenkomst georganiseerd in Koblenz (midden in Zwaben). Albrecht was daar een belangrijke medestander van Koenraad die inderdaad tot koning werd gekozen. In 1138 werd Albrecht benoemd tot hertog van [[Hertogdom Saksen (-1180)|Saksen]].
Albrecht stuitte op veel verzet van de Saksische adel wat al snel uitliep op een open conflict. Eerst kreeg Albrecht nog militaire steun van Koenraad maar toen die minder werd, verloor Albrecht snel terrein. In 1139 werd het duidelijk dat Albrecht zijn macht als hertog van Saksen niet kon waarmaken en in 1142 werd hij als hertog van Saksen vervangen door [[Hendrik de Leeuw]], de zoon van Hendrik de Trotse.
Regel 59:
==Voorouders==
{| class="
|- bgcolor="#E0E0E0"
!colspan="9"|Voorouders van Albrecht de Beer
Regel 84:
==Trivia==
De herkomst van zijn bijnaam "de Beer" is niet overgeleverd. Volgens eigentijdse bronnen was Albrecht een lange en knappe man, dus dat maakt een uiterlijke vergelijking niet waarschijnlijk.
De drie regerende [[hertog]]en uit het regerende Huis van [[Anhalt]] stichtten in 1836 een gezamenlijke [[Huisorde van Albrecht de Beer]].
Albrecht wordt in meer dan 300 eigentijdse teksten vermeld. Daarvan zijn twintig aktes van Albrecht zelf, waarvan vijf origineel. Opvallend is dat Albrecht nauwelijks wordt vermeld in relatie tot de mark Brandenburg maar dat hij veel reisde, niet alleen binnen het rijk maar ook naar Vlaanderen, Bohemen, Polen en Italië.
{{Appendix|2=
| |||