Heinz London: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Fix parameters |
|||
Regel 1:
'''Heinz London''' ([[Bonn]], [[7 november]] [[1907]] – [[Oxford (Verenigd Koninkrijk)|Oxford]], [[3 augustus]] [[1970]]) was een [[Duitsland|Duits]]-[[Groot-Brittannië|Britse]] [[Natuurkunde|natuurkundige]]. Samen met zijn broer [[Fritz London]] werkte hij op het gebied van [[supergeleiding]].
== Biografie ==
London werd geboren in Bonn in een liberaal Duits-Joods gezin. Zijn vader, Franz London, was hoogleraar wiskunde aan de [[Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universiteit|universiteit van Bonn]] en zijn moeder, Luise Hamburger, was de dochter van een welvarende linnenfabrikant. Zijn vader overleed aan hartfalen toen Heinz negen jaar oud was. Van grote invloed op Heinz verdere ontwikkeling was zijn zeven jaar oudere broer Fritz. Gedurende hun levens onderhielden de beide broers een innig contact, ook toen Fritz in Amerika verbleef en Heinz in Engeland.
Heinz studerende in 1926/27 aan de universiteit van Bonn, daarna doorliep hij voor een halfjaar een stage in de chemische fabriek W.C. Heraus in [[Hanau]]. Vervolgens bracht hij een studiejaar door aan de Technische Hogeschool Berlin-Charlotteburg (de huidige [[Technische Universiteit Berlijn]]) tot 1929 en aan de [[Ludwig Maximilians-Universiteit|universiteit van München]] tot 1931.
Vanaf 1931 was London werkzaam in [[Wrocław|Breslau]] in de werkgroep van [[Franz Eugen Simon]], die zich had gespecialiseerd op het onderzoek van supergeleiding. Na de machtsgreep van de nationaalsocialisten zag hij zich gedwongen te emigreren omdat een verdere academische carrière voor Joden in Duitsland niet meer mogelijk was. Na het behalen van zijn promotie verhuisde hij naar [[Oxford (Verenigd Koninkrijk)|Oxford]] waar reeds zijn broer Fritz en Eugen Simon met enkele andere medewerkers aan het Clarendon-laboratorium een nieuw werkterrein hadden gevonden.
Oxford was het eerste centrum voor lage-temperatuurfysica in het [[Verenigd Koninkrijk]]. Vanaf 1936 werkte Heinz in het H.H. Wills-laboratorium in [[Bristol (Verenigd Koninkrijk)|Bristol]], terwijl Fritz eerst naar het [[Institut Henri Poincaré]] en later naar de [[Duke-universiteit]] ging. Na de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog werd London in 1940 als “vijandig buitenlander” enige tijd geïnterneerd op het eiland Man, maar werd vervolgens vrijgelaten om mee te werken aan het Britse atoomprogramma. In 1942 verkreeg hij het Britse staatsburgerschap.
Regel 25:
Nadat de gebroeders London een verslag hadden gelezen van [[Walther Meissner]]s experiment begonnen ze aan een thermodynamische behandeling van het probleem van supergeleiding; ze waren dan ook teleurgesteld toen bleek dat Casimir en Gorter hun voor waren geweest. Desondanks zette ze hun onderzoek naar supergeleiding voort.
In de loop van hun onderzoek vonden ze dat de elektrische stroom zich bevond in een zeer dunne buitenste laag in de supergeleider. De buitenste laag waarin de elektronen rondlopen vormt een scherm tegen de binnendringing van het magnetisch veld en daarmee hadden de gebroeders London het [[
| author = F. London; H. London
| title = The Electromagnetic Equations of the Supraconductor
Regel 31:
| volume = 149 |issue = 866 |pages = 71-88
| year = 1935 |doi = 10.1098/rspa.1935.0048
}}</ref> (Deze '[[penetratiediepte]]' is ongeveer een tienduizendste dik.)
== Zie ook ==
* [[Londonkracht]]
{{Appendix|2=
Regel 54 ⟶ 53:
}}
{{DEFAULTSORT:London, Heinz}}
[[Categorie:Duits natuurkundige]]
[[Categorie:Brits natuurkundige]]
| |||