Hannes und der Bürgermeister: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Aanvulling
Aanvulling
Regel 6:
 
== Geschiedenis ==
''Hannes und der Bürgermeister''<ref>[http://www.imdb.com/title/tt1136760 'Hannes und der Bürgermeister' in de internationale filmdatabank IMDb]</ref> wordt sinds 1985 door de "Komede-Scheuer"<ref>Het Zuid-Duitse Komede is niet hetzelfde als Komödie, maar betekent veel eerder 'chaos', 'opwinding'</ref> in de Theaterscheune [[Mäulesmühle]] in het [[Siebenmühlental]] bij [[Leinfelden-Echterdingen]] (zuidelijk van [[Stuttgart]]) door het cabaret-duo [[Albin Braig]] (1951) en [[Karlheinz Hartmann]] (1950) op het toneel gebracht. Beide akteurs spreken daarbij hoofdzakelijk het echte schwäbische ([[Zwabisch]]e, het Zuid-Duitse) dialect, maar dan wel zo dat de overige Duitssprekende kijkers het, zij het soms met enige moeite, kunnen verstaan. Hun optredens zijn sinds vele jaren al maanden van tevoren uitverkocht<ref>[http://www.maeulesmuehle.de/ Informatie over de voorstellingen in de Mäulesmühle]</ref>. Sinds 1994 worden de scènes door de [[Süddeutscher Rundfunk]] (SR, tegenwoordig [[Südwestrundfunk]], SWR) uitgezonden. Een losse episode duurt tussen de 3 en 28 minuten en er werden aanvankelijk in een half uur durende uitzending meestal twee of drie episoden uitgezonden. De opnamen worden altijd in de 'Stadthalle [[Leonberg (Opper-Palts)|Leonberg]]' voor publiek gemaakt. De regie werd meer dan 30 jaar lang steeds verzorgd door Isolde Müller-Rinker. Ook de uitvoeringen van veel andere theaterstukken, zoals die in de serie ''Freunde in der Mäulesmühle'' [[Toneelregisseur|regisseerde]] zij. Daarnaast deed zij de regie voor een aantal films, waaronder ''Das Geld liegt auf der Bank'', met Georg Thomalla (1980) en ''Mutter Gräbert macht Theater'' (1990)<ref>[http://www.imdb.com/name/nm1919949/ Overzicht van het werk van regisseuse Isolde Rinker in de internationale filmdatabank IMDb]</ref>. Zij overleed op 23 juli 2016 op 73-jarige leeftijd in haar geboorteplaats [[Reutlingen (stad)|Reutlingen]]<ref>[http://www.presseportal.de/pm/7169/3390358 Overlijdensbericht van Isolde Rinker (SWR)]</ref>. De productie wordt geleid door Bastian Braig, de zoon van Albin Braig. Hij heeft na de dood van Isolde ook de rol van regisseur op zich genomen. In de Mäulesmühle worden ook andere toneelstukken in het Zuid-Duitse dialect opgevoerd. Albin Braig heeft tweemaal in de Duitse krimiserie [[Tatort (televisieserie)|Tatort]] gespeeld: in [[1983]] in ''Mord ist kein Geschäft'' als cafébaas die een lijk vindt en in [[1986]] in ''Einer sah den Mörder'' als de vakbondsgetrouwe Polizeimeister Göbel, die het wapen van de moord identificeert. Beide hoofdrolspelers groeiden op in Stuttgart-Weilimdorf, gingen samen naar dezelfde school, volgden beiden een opleiding tot [[handzetter]], richtten samen het elektronicabedrijf Karlheinz Hartmann Electronic<ref>Tijdens de oprichting hiervan was alleen Hartmann oud genoeg (21 jaar) om aan de wettelijke eisen daarvoor te voldoen, daarom draagt het bedrijf zijn naam</ref> (dat nog altijd in het oorspronkelijke gebouw zit met de aangepaste naam Hartmann Electronic) op, waaraan ze samen leiding gaven en wonen tegenwoordig beiden in [[Herrenberg]]. Beiden deden al jong ervaring op bij de theaters in de Burkhardtsmühle en de Mäulesmühle van Albins vader, de in Zuid-Duitsland legendarische toneelspeler [[Otto Braig]]. In [[1966]] wordt de Burkhardtsmühle door eigenaar Otto Teschinsky verbouwd tot theaterzaal. Daar is Otto Braig de Komede-Scheuer begonnen. In [[1972]] kocht Wilhelm Leonhard de molen en besloot dat de theatervoorstellingen voor het einde 1973 zouden worden beëindigd, waardoor de groep niet meer kon optreden<ref>Stadtarchiv Leinfelden-Echterdingen: ''Das Siebenmühlental Bilder und Geschichte(n), Band 10, bladzij 59'', ISBN 3934760058</ref>. Datzelfde jaar bood de familie Heidenrecht uitkomst door het ''Theater der Altstadt'' in Stuttgart een jaar lang voor hun optredens beschikbaar te stellen. Dankzij burgemeester LeibleLaible van Leinfelden kwam de Mäulesmühle, die in 1961 door de stad Leinfelden was gekocht, in 1974 vrij voor theatervoorstellingen<ref>SWR-Fernsehen: ''Höhepunkte aus der Komede-Scheuer, 40 Jahre Mäulesmühle'', op deze dvd wordt die geschiedenis verteld</ref>. Otto Braig schreef de allereerste voorstelling, waarin Hannes nog niet in het Rathaus aangesteld was, "D'r Hannes soll reikomma", zoals het stuk aanvankelijk heette en dat in de Mäulesmühle werd opgevoerd. In het publiek zat de vermaarde producent Dr. Dietger Bansberg<ref>[https://www.imdb.com/name/nm0052497/?ref_=fn_al_nm_1 Dietger Bansberg in de internationale filmdatabank IMDb]</ref> die meteen overtuigd was van de potentie van dit concept, toch moest hij erg veel moeite doen om Albin Braig te overtuigen om er een serie van te maken. Theater de Mäulesmühle wordt in 2018 nog steeds door de familie Braig geleid. Rita Braig, de vrouw van Albin Braig, organiseert de kaartverkoop, de communicatie en de catering bij de optredens in de Theaterscheune. De teksten van de stukken worden hoofdzakelijk geschreven door Albin Braig, ze werden aanvankelijk voornamelijk door Isolde Rinker geleverd<ref>[http://www.gea.de/region+reutlingen/reutlingen/auf+du+und+du+mit+hamlets+goischt.4118551.htm Interview met Isolde Rinker]</ref>.
[[Afbeelding:Hannes Presse 16 copyright Braig-Productions.jpg|thumb|Herrn Stumpfes Zieh & Zupf Kapelle]]
De eerste televisie-uitzending was van de episode ''Die Wunder'' op 7 februari 1995 om 18.30 uur in het gemeenschappelijke ARD-namiddagprogramma van de SDR en de SWF. Sinds de start van de televisieopnamen is ook ''[[Herrn Stumpfes Zieh & Zupfkapelle]]'' (letterlijk: trek- en plukkapel), een Zwabische muziekgroep uit het Zuid-Duitse [[Aalen]], vast onderdeel van de optredens. De Zwabische dialect-muzikanten luisteren de pauzes tussen de afzonderlijke episoden op met muzikale stukken op meest geïmproviseerde muziekinstrumenten, waarbij ze liedjes in het Zuid-Duitse dialect zingen. De groep bestaat uit vier man, op de foto van links naar rechts: Michael "Flex" Flechsler, Marcel "Selle" Hafner, Manfred "Manne" Arold en "Benny Banano". Zij begeleiden ''Hannes und der Bürgermeister'' ook bij hun optredens in de andere toneelzalen van vele plaatsen van [[Baden-Württemberg]]. In 1991 was Stephan Stumpf op gitaar nog lid, de naamgever van de groep<ref>[http://stumpfes.de/ Meer over Herrn Stumpfes Zieh & Zupfkapelle]</ref>.
Regel 24:
De dialogen tussen Hannes en de [[burgemeester]] komen er vaak op neer dat de burgemeester door Hannes wordt gecorrigeerd in allerlei situaties, vaak geholpen door wat deze in de Volkshochschule (volksuniversiteit) heeft geleerd, wat de serie een verrassend element verleent. Verdere [[running gag|terugkerende grappen]] zijn de telefoongesprekken van de burgemeester met allerlei medewerkers van het stadhuis, maar bovenal met zijn vrouw, die hij steeds met „Schatzilein“ (schatje) aanduidt, terwijl zij hem haar „Bärle“ (beertje) noemt, en ook met de „Schoofseggl“ Fritz, zijn ambtskollega uit het naburige [[fictieve plaats|fictieve dorp]] [[Schriedingen]]<ref>[http://www.schriedingen.de Het fictieve dorp heeft een eigen webstek]</ref>, waarmee hij menig geschil uitvecht, met de [[Landraad (Duitsland)|Landraad]] en met de [[Minister-president]].
 
Andere mensen die geregeld een rol spelen zijn weduwe Mechthild Hutzler, die kennelijk een [[avontuurtje]] met bode Hannes niet te versmaden lijkt en waarmee Hannes zelfs een keer trouwen wil<ref>In de aflevering 'Hannes will heiraten' (niet op dvd)</ref>, de Pfarrer ([[pastoor]]), waarmee hij zich met de burgemeester vaak in de centrale kroeg ''Ochsen'' treft om samen te drinken, alsook de Wachtmeister (politieman) Reule, waarmee Hannes al eens samen de burgemeester in de kruiwagen door de stad gereden heeft. De pastoor ligt steeds in de clinch met Hannes, omdat die steeds opnieuw bij hem „[[Belletje trekken|die Glocken putzt]]“ (belletje trekken) en daarbij meer als een keer „gottsjämmerlich oins an d' Gosch na“ (flink op zijn donder) krijgt. Andere personen die de revue af en toe passeren zijn onder andere [[apotheker]] Müllerschön.
 
Frau Kurrle, die zelf ook nooit te zien is, werkt op het Rechnungsprüfungsamt (economische controledienst), zij schijnt ook de secretaresse van de burgemeester te zijn. In meerdere afleveringen belt de burgemeester haar op: „Frau Kurrle, schicken Sie mir bitte den Hannes herein.“ (stuur Hannes naar me toe.) In meerdere episoden worden ook leden van het verdere gemeentehuispersoneel genoemd, onder meer de heren Böckle van de Poststelle (postafdeling), Fingerle van het Fundamt (gevonden voorwerpen), Hämmerle van het Standesamt (burgerlijke stand), Osterberg van het Tiefbauamt (laagbouw) en ook de dames Walz van het Liegenschaftsamt, Thalmann van het Tiefbauamt, Schubert van het Einwohnermeldeamt (burgerzaken), Finkbeiner, etc. Meestal hebben de namen van deze medewerkers [[Onomatopee|klanknabootsende]] eigenschappen.