Poolse regering in ballingschap: verschil tussen versies

De '''Poolse regering in ballingschap''' was de regering van [[Polen]] in [[ballingschap]] na de [[Poolse campagne|Duitse inval in Polen]] van [[1939]]. De Poolse regering in ballingschap bestond van [[17 september]] [[1939]] tot december [[1990]].

Op [[18 december]] 1939 gaf de regering in ballingschap een verklaring van haar doelstellingen uit:

Op 4 januari [[1940]] werd een Pools-Frans militair verdrag getekend en in het voorjaar van 1940 werd en de Poolse 1e Grenadierdivisie, de Poolse 10e Pantserbrigade en de Poolse 1e Infanteriedivisie opgericht, die zich verdienstelijk zouden maken bij de [[Slag om Frankrijk]].

Op [[17 juni]] [[1940]], kort voor de capitulatie van Frankrijk, verlegde de Poolse regering haar zetel naar [[Londen]], op uitnodiging van [[Winston Churchill|Churchill]]. Op 19 juni 1940 gaf generaal [[Władysław Sikorski|Sikorski]] de Polen (soldaten en vrijwilligers) die nog in Frankrijk waren de opdracht om naar Engeland te komen.

Op [[5 augustus]] [[1940]] werd een Pools-Brits militair verdrag getekend, dat de vorming van Poolse strijdkrachten in Groot-Brittannië mogelijk maakte. Als vervolg hierop werden de [[Poolse 1e Pantserdivisie]], de [[Poolse 1e Onafhankelijke Parachutistenbrigade]] en luchtmacht- en marine-eenheden opgericht.

Na de [[Operatie Barbarossa|Duitse aanval op de Sovjet-Unie]] werd op [[30 juli]] [[1941]] op initiatief van de Britse regering een overeenkomst gesloten tussen de Poolse regering in ballingschap en de Sovjet-Unie, waarbij de Poolse krijgsgevangenen in de Sovjet-Unie de mogelijkheid werd gegeven om zich aan te sluiten bij een zelfstandig Pools leger, onder leiding van [[Władysław Anders]]. Op [[30 november]] 1941 ging generaal [[Władysław Sikorski]] naar Moskou, om met [[Jozef Stalin|Stalin]] over het vertrek van deze strijdkrachten naar [[Iran|Perzië]] te onderhandelen. Als gevolg van deze overeenkomst konden tienduizenden Poolse krijgsgevangenen uit de Sovjet-Unie vertrekken.

Nadat in [[1943]] de massamoord door de Sovjet-Unie op Poolse officieren in [[Bloedbad van Katyn|Katyn]] bekend werd, eiste de Poolse regering in april 1943 opheldering. Als antwoord daarop verbrak de Sovjet-Unie de betrekkingen. Generaal Sikorski kwam in juli 1943 om het leven bij een vliegtuigongeluk in [[Gibraltar]]. De toedracht van dit ongeluk is nooit duidelijk geworden.

Na de overwinning op Duitsland en als gevolg van de gesloten verdragen met de Sovjet-Unie trokken de Verenigde Staten en Groot-Brittannië op 6 juli 1945 de erkenning van de Poolse regering in ballingschap in. De Poolse legerskorpsen in West-Europa bleven echter nog tot [[1946]] (Italië) en [[1947]] (West-Duitsland) gestationeerd.

In [[1954]] kwam het in de Poolse regering in ballingschap tot een breuk, na het bekend worden van [[CIA]]-operaties in Polen. Het vertrouwen in president August Zaleski werd opgezegd en een raad van drie (Tomasz Arciszewski, generaal Władysław Anders en Edward Raczyński) nam diens functies over. Zaleski bleef echter in ambt tot zijn dood in 1972.

Op [[22 december]] [[1990]] gaf de laatste Poolse president in ballingschap, [[Ryszard Kaczorowski]], de symbolen van het presidentsambt van de [[Tweede Poolse Republiek]] aan de nieuwe, democratisch verkozen president van Polen, [[Lech Wałęsa]]. In [[1992]] werden medailles en andere onderscheidingen die de Poolse regering in ballingschap had verleend officieel erkend door de Poolse staat.