Elagabalus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 102:
{{cquote|Ten slotte had hij een speciaal kamertje in het paleis ingericht, waar hij zijn onfatsoenlijkheden pleegde; bij de ingang van de deur stond hij altijd naakt, zoals de hoeren doen; hij bewoog het gordijn, dat aan gouden ringen hing, terwijl hij voorbijgangers met een zachte en smeltende stem trachtte te verleiden. Er waren natuurlijk mannen die speciaal de opdracht hadden gekregen om hun rol te spelen. Want, zoals ook in andere zaken, had Elegabalus talrijke agenten, die precies die mannen uitzochten die hem in hun smerigheid het best konden behagen. Hij vroeg geld voor deze vunzigheid en liet zich zelfs tevreden uit over zijn winsten; hij maakte ook ruzie met zijn partners in dit beschamende beroep; hij beweerde dat hij meer liefhebbers had dan zij en ook meer geld verdiende.<ref>{{aut|Cassius Dio}}, ''Roman History'' [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/80*.html#79-13 LXXX.13]</ref>}}
Herodianus merkte op, dat Elagabalus zijn eigen uiterlijk regelmatig benadrukte door het gebruik van [[cosmetica]].<ref name="herodian-history-v-6" /> Hij werd omschreven als zijnde "zeer verheugd om minnares, vrouw, koningin van Hierocles te worden genoemd". Ook zou hij grote sommen geld hebben geboden aan elke [[arts]] die hem kon uitrusten met vrouwelijke [[geslachtsorgaan|geslachtsorganen]].<ref name="dio-history-lxxx-16" /> Met name op basis van deze laatste zinsnede is Elagabalus door sommige moderne schrijvers als [[
== Verlies aan macht ==
| |||