I²C-bus: verschil tussen versies

De I²C-bus werd in 1979 door [[Koninklijke Philips Electronics|Philips]] ontwikkeld en in 1980 gepatenteerdge[[patent]]eerd als een betrouwbaar en goedkoop alternatief voor een reeks van andere databussen die destijds werden toegepast in consumentenapparaten. Sinds 2006 valt deze divisie van Philips onder de firma [[NXP]], die dus ook de verantwoordelijkheid draagt voor de I²C-standaard.

Soms spreekt men van ''Two-Wire Interface'' (TWI) wanneer men het I²C-protocol bedoelt. TWI is de algemenere, en niet door Philips/NXP gelicentieerde, term voor I²C, dat staat voor Two-Wire Interface:. Philips heeft I²C echter bedacht, dus is TWI de meer officieuze term.

Het I²C-systeem had aanvankelijk enkele nadelen, zoals een lage snelheid (100 kbit/sec) en een geringe storingszekerheid bij lange leidingen (in de praktijk mag de totale lengte van de bus zeker niet langer dan 1m1 meter zijn), maar later is de snelheid opgevoerd en zijn er speciale buffer-IC's ontwikkeld om de leidinglengte van de bus te vergroten.