Nicolaas van Myra: verschil tussen versies

In Myra kwam Nicolaas’ naamdag steeds dichterbij. Basilios’ moeder wilde niet aan het feest meedoen, omdat de dag voor haar tragische herinneringen opriep. In plaats van mee te doen aan het feest bad zij om Basilios’ veiligheid. Terwijl Basilios zijn diensten voor de koning verrichtte, werd hij plotseling uit de zaal geplukt, de gouden karaf nog in de hand. Sint Nicolaas verscheen voor de doodsbange jongen, zegende hem en bracht hem terug naar zijn ouders in Myra.

 

[[Bestand:Bari BW 2016-10-19 13-35-11 stitch.jpg|thumb|right|200px|[[Sint-Nicolaasbasiliek (Bari)|Sint-Nicolaasbasiliek]] te Bari]][[Bestand:Gentile da Fabriano 062.jpg|thumb|200px|Zieken en pelgrims gaan naar het graf van Sint-Nicolaas]]

Nicolaas van Myra zou gestorven zijn op 6 december en begraven in zijn bisschopsstad Myra, nabij het huidige [[Myra (plaats)|Demre]] in het zuidwesten van Turkije. Het duurde nog enige eeuwen vóór hij als heilige werd vereerd in het [[Byzantijnse Rijk]].<ref>{{aut|Marc Jacobs}} (2008), "[http://www.faronet.be/files/pdf/pagina/2008_4_nicolaas.pdf De aantrekkingskracht van Nicolaas, zelfs zonder baard. Een verhalen-, rituelen- en beeldenmagneet in voortdurende evolutie], in: ''faro. Tijdschrift over cultureel erfgoed'', nr. 2008/4, blz. 24-32</ref> In deze 6e-eeuwse legendevorming circuleerde een verhaal over het redden van drie van hoogverraad beschuldigde generaals onder [[keizer Constantijn]]. De verering ging voort in de [[Grieks-Orthodoxe Kerk]] en was bijzonder verspreid in Rusland.