Station Leiden Centraal: verschil tussen versies

Het gebouw is in 1987 ontworpen door NS-architect [[Harry Reijnders|H.C.H. Reijnders]]. Het voor die tijd futuristische ontwerp bestaat uit witte [[vakwerk (ligger)|vakwerk]]constructies. Kenmerkend is de entree, bestaande uit een gebogen witte schelp. Op 4 mei 1996 is nieuwhet nieuwe gebouw officieel geopend<ref>[https://www.nrc.nl/nieuws/1996/05/04/na-vijf-jaar-verbouwen-is-leiden-centraal-af-7308902-a774015 Na vijf jaar verbouwen is 'Leiden Centraal' af, NRC 4 mei 1996]</ref>. Aanvankelijk werd bij de hoofdingang een grote, aparte ruimte voor de kaartverkoop geopend. Met de komst van de [[kaartautomaat|kaartautomaten]] in de stationshal blijkt deze ruimte, die door het hoge plafond maar moeilijk te verwarmen was, grotendeels overbodig. De vloer van het station bestond oorspronkelijk uit wit en lichtblauw gekleurde tegels. Hoewel deze vloer een lichte aanblik gaf, bleken de eerste problemen al snel: bij nat weer werd de tegelvloer snel glad. In het voorjaar van 2009 kwam er een nieuwe vloer, bestaande uit de standaard grijze vloertegels, zoals die tegenwoordig gebruikt worden bij vervanging van vloeren of nieuwbouw van stations.