Opiaatreceptor: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
De lichaamseigen stoffen die binden met deze receptoren zijn [[dynorfine]]s, [[enkefaline]]s, [[endorfine]]s, [[endomorfine]]s en [[nociceptine]]. Ze komen vooral voor in de[[hersenen]] en worden ook aangetroffen in het [[ruggenmerg]] en het [[spijsverteringskanaal]]. In de hersenen worden de hoogste concentraties aangetroffen in het [[limbisch systeem]], de [[thalamus]] en de gebieden die betrokken zijn bij het functioneren van [[orgaan|organen]].
Midden jaren zestig van de 20e eeuw werd het duidelijk dat [[morfine]] en soortgelijke stoffen hun werking uitoefenden via specifieke receptoren en dat er bovendien veel van zulke receptoren bestonden. De precieze functies van de verschillende soorten opioïde receptoren is nog niet goed duidelijk. Wel komt consistent naar voren dat ze allen het [[dopamine|dopaminesysteem]] beïnvloeden, daarbij hebben κ en μ respectievelijk een sedatief dan wel een activerend effect.
==De belangrijkste klassen ==
| |||