Slag bij Fredericksburg: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k 2e naamval zonder apostrof (Jans boek)
Regel 21:
 
==Wat voorafging==
De slag was het gevolg van een poging van het Noordelijke leger om het initiatief te herwinnen tegen Lee's kleinere maar agressievere leger. Burnside werd benoemd tot commandant van het Army of the Potomac in oktober 1862 als vervanger van generaal-majoor [[George McClellan]], die de [[Slag bij Antietam]] niet had weten te winnen, wat president [[Abraham Lincoln]] toeschreef aan McClellan'sMcClellans falende leiderschap en gebrek aan besluitvaardigheid.
 
Na verzoeken en aansporingen van de president en de leger-opperbevelhebber generaal [[Henry Halleck]] plande Burnside een [[Offensief (militair)|offensief]] voor de late herfst, waarin hij hoopte de [[Rappahannock (rivier)]] over te steken, de stad [[Fredericksburg (Virginia)|Fredericksburg]] in te nemen, en dan op te marcheren naar de Zuidelijke hoofdstad [[Richmond (Virginia)|Richmond]]. Dit plan werd geplaagd door problemen met de aanvoer van [[ponton]]-bruggen, hoewel er doorwaadbare plaatsen in de buurt beschikbaar worden (een ''déjà vu'' van Burnside's gedrag bij het riviertje [[Slag bij Antietam#'s Middags|Antietam]]). Terwijl het Noordelijke leger op de bruggen wachtte, snelden Zuidelijke troepen toe om de oversteek te bestrijden. Tegen de tijd dat de pontons aankwamen had Lee's leger zich ingegraven ten zuiden en westen van Fredericksburg met 72.564 man.
 
Toch stak Burnside de rivier over en viel Lee aan, ondanks bezwaren van leden van zijn [[Generale Staf|generale staf]], die de verdedigende Zuidelijke posities nu te sterk vonden. Burnside rekende op het numerieke overwicht van zijn leger, nu effectief 117.000 man sterk, om Lee uit zijn stellingen te verdrijven in de richting van Richmond. Burnside wist zich veilig tegen een effectieve tegenaanval op zijn leger, omdat zo'n aanval afgeslagen zou worden door 300 stuks [[artillerie]] die hij had opgesteld op een heuvelrug, Stafford Heights, aan de overkant van de Rappahannock.
Regel 39:
[[Bestand:Map25tn.jpg|thumb|300px|De veldslag bij Fredericksburg]]
 
De veldslag opende op de ochtend van 13 december, toen de linkervleugel van het Noordelijke leger onder [[generaal-majoor]] William B. Franklin twee [[Divisie (landmacht)|divisies]] stuurde naar een gat in Jackson'sJacksons verdedigingslinie. Jackson reageerde onmiddellijk met een vernietigende tegenaanval, die zware verliezen toebracht aan de aanvallers en Burnside ervan weerhield om Jackson'sJacksons vleugel nogmaals aan te vallen. In plaats daarvan probeerde hij een doorbraak op zijn rechtervleugel te forceren.
 
De volgende paar uur lanceerde Burnside divisie na divisie tegen Marye's Heights omhoog. Elke divisie werd neergemaaid door Longstreet'sLongstreets verdedigers terwijl ze de open grond vóór Marye's Heights overstaken. Zeven divisies werden gestuurd, doorgaans één [[brigade]] tegelijk, wat betekende veertien individuele [[Charge (oorlog)|charge]]s, alle veertien falend, wat meer dan 9000 slachtoffers kostte. De Zuidelijke slachtoffers op Marye's Heights worden geschat op 1.500. Het vallen van de duisternis en de smeekbeden van Burnside's ondergeschikten maakten een einde aan de serie aanvallen. Vele duizenden Noordelijke soldaten brachten de koude december-nacht door op de velden die naar de Heights leidden, zonder zich te kunnen bewegen of de gewonden te kunnen helpen, wegens het Zuidelijke vuur.
 
==Na de slag==