Umami: verschil tussen versies

 

Uit onderzoek, gepubliceerd in 1909,<ref>Gelinkt in Lindemann et al. 2002.</ref> is gebleken dat de mens een vijfde smaak heeft, die gevoelig is voor [[glutamaat]], een van de twintig proteïnogene [[Aminozuur|aminozuren]].<ref name="PMID 12438211">{{Citeer journal | author = Lindemann B, Ogiwara Y, Ninomiya Y | year = 2002 | month = november | title = The discovery of umami | journal = Chemical Senses | volume = 27 | issue = 9 | pages = 843–4 | issn = 0379-864X | pmid = 12438211 | doi = 10.1093/chemse/27.9.843 | language = en | url = http://chemse.oxfordjournals.org/content/27/9/843.full | accessdate = 2016-10-22}} Dit is een [[open access]] artikel.</ref> Glutamaat wordt ook als smaakversterker gebruikt in de vorm van het additief [[mononatriumglutamaat]], en is in veel kant-en-klare etenswaren, zoals zoute snacks en [[bouillonblokje]]s, te vinden. Over het effect ervan op de andere smaken is weinig bekend. Umami verhoogt de speekselafscheiding en versterkt de zoute en zoete smaken. Umami komt van nature in veel etenswaren voor die vrij veel glutamaat bevatten, zoals tomaten, champignons, vlees, erwten, belegen [[kaas]] en [[zeewier]].