Slag bij Cyzicus (410 v.Chr.): verschil tussen versies

| combatant2=[[Sparta (Griekenland)|Sparta]]<br>[[Perzië]]

| commander1=[[Alcibiades]]<br>[[Thrasybulus van Athene|Thrasybulus]]<br>[[Theramenes]]<br>Chaereas

| commander2=[[Mindarus]]<br>Hippokrates,<br>[[Clearchus]]<br>[[Hermocrates (generaal)|Hermocrates]]<br>[[Pharnabazus II|Pharnabazus]]

De '''Slag bij Cyzicus''' was een zeeslag die plaatsvond in 410 v.Chr. tijdens de [[Peloponnesische Oorlog]]. Een [[Oude Athene|Atheense]] vloot onder leiding van [[Alcibiades]], [[Thrasybulus van Athene|Thrasybulus]] en [[Theramenes]] versloeg en vernietigde een volledige [[Sparta (Griekenland)|Sparta]]anse vloot onder leiding van [[Mindarus]]. Dankzij deze overwinning konden de Atheners de controle over een groot deel van de steden in de [[Hellespont]] opnieuw bemachtigen het daaropvolgende jaar. Als reactie op hun nederlaag stelden de Spartanen een vredesvoorstel voor, maar dit werd geweigerd door de Atheners.

Na de Atheense overwinning bij [[Slag bij Abydos|Abydos]] in november 411 v.Chr. werd de Spartaanse admiraal Mindarus naar Sparta gezonden voor versterkingen en hij begon samen te werken met de [[Achaemeniden|Perzische]] satraap [[Pharnabazus II]] om een nieuwe aanval te plannen. Ondertussen konden de Atheners dit niet voorkomen, omdat ze sinds de bodem van hun schatkist bereikt was geen grote operaties meer konden organiseren. In de lente van 410 v.Chr. had Mindarus een vloot van tachtig schepen gebouwd, waarmee hij samen met Pharnabazus' troepen [[Cyzicus (Anatolië)|Cyzicus]] belegerde en innam. De Atheense vloot in de Hellespont verliet zijn basis bij [[Sestos]] en voer naar Cardia om de grotere Spartaanse vloot te ontweiken. Ze kregen echter nieuwe schepen onder leiding van Alcibiades, Theramenes en Thrasybulus en vormden zo een vloot van 86 schepen.

Alcibiades' troepen, die de Atheense aanval leidden, landden en probeerden de Spartaanse schepen weer in zee te trekken met enterhaken. De Perzische troepen onder Pharnabazus begonnen echter ook te vechten op de kust en dreven de Atheners, die in de minderheid waren en vochten tegen vijanden die steviger op de grond stonden, terug in de zee. Omdat Thrasybulus dit zag liet hij zijn vloot aanmeren als afleidingsmanoeuvre en beval Theramenes om zijn troepen met die van Chareas samen te voegen en aan het gevecht deel te nemen. Thrasybulus en Alcibiades werden eerst allebei teruggedreven door de grotere aantallen soldaten, maar de aankomst van Theramenes en Chaereas keerden het tij. De Spartanen en Perzen werden verslagen en Mindarus werd gedood. Alle Spartaanse schepen werden veroverd, behalve die van hun bondgenoten uit [[Syracuse (Italië)|Syracuse]], die hun schepen in brand hadden gestoken terwijl ze zich terug hadden getrokken.

In Athene gaf de oligarchische regering die had geregeerd sinds 411 v.Chr. de macht over aan een democratische regering enkele maanden na de slag. Een expeditieleger onder [[Thrasyllus]] werd klaargemaakt om zich bij de legers in de Hellespont te voegen. Dit leger vertrok echter niet voor het jaar na de slag, en hoewel de Atheners [[Byzantion|Byzantium]] hadden heroverd, gebruikten ze nooit het voordeel dat Cyzicus hen had gegeven. Dit was het resultaat van te weinig geld in de schatkist. Zelfs na de overwinning was deze nog bijna volledig leeg. Athene zou nog slechts één overwinning op zee boeken, bij [[Slag bij Arginusae|Arginusae]], en hun nederlaag bij [[Slag bij Aegospotami|Aegospotamoi]] in 405 v.Chr. zou de oorlog beëindigen. Hoewel Cyzicus een grote overwinning was voor de Atheners, konden de Spartanen terug op sterkte komen en zo de oorlog in hun voordeel beslissen, met de overgave van Athene en haar bondgenoten 6 jaar later.