Jean-Pierre Beltoise: verschil tussen versies

In 1963 begon hij met autoracen. Twee jaar later won hij een [[Formule 3]]-wedstrijd en na twee goede seizoenen in de [[Formule 2 (raceklasse)|Formule 2]] maakte Beltoise in 1967 de overstap naar de [[Formule 1]] tijdens de [[Grand Prix Formule 1 van Monaco|Grand Prix van Monaco]], hij wist zich niet te kwalificeren. Aan het eind van het jaar volgde zijn echte debuut tijdens de [[Grand Prix Formule 1 van de Verenigde Staten 1967|Amerikaanse GP]]. Met een [[Matra_(automerk)#Formule_1|Matra]] werd hij in 1968 tweede bij de [[Grote Prijs Formule 1 van Nederland|Grand Prix van Nederland]]. Tijdens het Formule 1-seizoen kwam hij ook nog uit in de Formule 2 bij het team van Matra en won het eindklassement in 1968 met 48 punten en 5 overwinningen.<ref group="noten">Tweede werd Fransman en teamgenoot [[Henri Pescarolo]] met 30 punten, derde de Italiaan [[Tino Brambilla]] met 26 punten in een [[Ferrari (automerk)|Ferrari]].</ref> Een jaar later werd Beltoise door Ken Tyrrell naast [[Jackie Stewart]] geplaatst, opnieuw in een Matra. Waar Stewart kampioen werd in 1969, behaalde Beltoise twee podiumplaatsen en werd vijfde in het wereldkampioenschap. In 1970 volgden nog twee podiumplaatsen.

 

 

Hierna stapte hij in 1972 over van Matra naar [[British Racing Motors|BRM]]. Het hoogtepunt van zijn Formule 1-carrière volgde tijdens de compleet verregende [[Grand Prix Formule 1 van Monaco 1972|Grand Prix van Monaco van dat jaar]], die hij oppermachtig won in de oncompetitieve BRM. Het was de laatste zege van het legendarische team. De rest van het seizoen wist hij geen punten te behalen. Ook de twee daaropvolgende jaren kwam Beltoise uit voor BRM, met als beste resultaat een tweede plaats bij de [[Grand Prix Formule 1 van Zuid-Afrika|Grand Prix van Zuid-Afrika]] in 1974.