Lucius Verus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Debontewijn (overleg | bijdragen)
geb op 15 dec.
Taal.
Regel 27:
'''Lucius Aelius Verus''' (15 december [[130]] — [[169]]) was de zoon van [[Lucius Aelius Verus Caesar|Aelius]] en medekeizer van [[Marcus Aurelius]] van [[161]] tot [[169]].
 
Zijn oorspronkelijke naam was ''Lucius Ceion(i)us Commodus''. Zijn naam als adoptief zoonadoptiefzoon van Antoninus Pius werd ''Lucius Aelius Aurelius Commodus''.
 
[[Hadrianus]] had oorspronkelijk zijn vader Aelius benoemd tot zijn opvolger. Door zijn vroegtijdige dood, slechts enkele maanden voor de dood van Hadrianus zelf in [[138]], benoemde Hadrianus [[Antoninus Pius]] tot zijn opvolger. Voorwaarde was evenwel dat hij twee opvolgers zou adopteren, namelijk [[Marcus Aurelius]] en Lucius, de 7-jarige zoon van Aelius. Zij zouden beiden Antoninus moeten opvolgen en gezamenlijk regeren.
Regel 33:
Gedurende de tijd dat Antoninus Pius regeerde, had Lucius Verus 22 jaar de gelegenheid zich voor te bereiden op het medekeizerschap, maar hij toonde weinig interesse. Marcus Aurelius daarentegen kreeg de titel Caesar en nam zeer actief deel aan het keizerschap van zijn adoptief vader.
 
Na de dood van Antoninus Pius in 161 werden Marcus Aurelius en Lucius volgens plan benoemd tot elkaars medekeizers. Lucius veranderde zijn naam totin Lucius Aurelius Verus en verloofde hij zich met de 12-jarige [[Annia Aurelia Galeria Lucilla|Lucilla]], dochter van Marcus Aurelius.
 
Aangezien de vrede die Antoninus Pius met de [[ParthiaParthen]] had bedongen niet langer standhield, werd Verus reeds in zijn eerste jaar als medekeizer naar het oostelijke gebied van het rijk gestuurd om diedat tegen nieuwe invasies van de Parthische koning [[Vologases IV]] te beschermen. Syrië en Armenië waren al aan Parthiade Parthen verloren.
 
[[Bestand:Roman_Emperors_Lucius_Verus_sestertius_RIC_1326.jpg|thumb|left|360px|[[Sestertius]] met portret van Lucius Verus, [[Galei_(schip)|galei]] op de keerzijde.]]
In 164 trouwde hij in Ephese met de inmiddels 15-jarige Lucilla. De campagnes gingen door en in 165 zag Verus kans Syrië en Armenië te heroveren en zelfs nieuw gebied te annexeren. In 166 dwong hij Parthiade Parthen tot vrede op voor Rome gunstige voorwaarden en keerde in triomf terug naar Rome.
 
Sommige bronnen relativeren echter de bekwaamheden van Verus en schrijven zedie vooral toe aan bekwame generaals, met name [[Avidius Cassius]], die later nog in opstand zou komen tegen Marcus Aurelius.
 
De soldaten kwamen terug met de [[pest van Antoninus]], die vreselijke epidemieën veroorzaakte en grote gedeelten van het keizerrijk werden door de ziekte zelfs geheel ontvolkt. Ook Rome werd zwaar getroffen. De daarop volgende drie jaren werden gekenmerkt door verschillende oorlogen die voor Aurelius en Verus succesvol verliepen. Op 38-jarige leeftijd stierf Verus door een beroerte of epileptische aanval.