In de volgende decennia wist Benevento nog enige gebieden op de Byzantijnen te veroveren, maar de voornaamste vijand van het hertogdom was nu het noordelijke Lombardische koninkrijk zelf. Koning [[Liutprand van de LombardLongobarden|Liutprand]] kwam meerdere malen tussenbeide om zijn eigen kandidaat op de hertogelijke troon te zetten. Zijn opvolger [[Ratchis]] riep het [[hertogdom Spoleto]] en het hertogdom Benevento tot buitenland uit, opdat het zo verboden werd om zonder koninklijke toestemming te reizen. In 774 werd het (noordelijke deel van) het Longobardische Rijk veroverd door Karel de Grote en werd het [[Koninkrijk Italië (774-962)|Koninkrijk Italië]]. Benevento werd niet veroverd en bleef relatief onafhankelijk. Niet lang daarna kon het hertogdom feitelijk zelfstandig optreden, daar de Franken hun macht niet blijvend konden handhaven. Vanaf 774 werd de hertog van Benevento ook wel als "prins" aangeduid.
Benevento omvatte in de 8e eeuw bijna geheel Zuid-Italië.
