Nucleaire rente: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
2 onbereikbare link(s) gered en 1 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5.1)
3 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v1.6.5)
Regel 8:
In theorie geeft het bestaan van de nucleaire rente een prijssignaal dat nieuwe investeerders zou moeten aanlokken. Hierdoor zou na verloop van tijd een reallocatie van de productie moeten plaatsvinden (verhoging van het nucleaire aandeel) totdat de excessieve winsten weg zijn geërodeerd. In de praktijk bestaan er echter tal van obstakels die het bouwen van nieuwe [[kerncentrale|kerncentrales]] kunnen belemmeren, zoals de grootschaligheid van de vereiste investering, de omslachtige vergunningsprocedures, de beperktheid van het aantal fysisch geschikte sites, publiek verzet of in sommige landen zelfs wettelijke moratoria. Daarom kan men spreken van een ''schaarsterente'': een rente die voortspruit uit een (economisch) gebrek aan nucleaire capaciteit.<ref>D. FINON, [http://www.energypolicyblog.com/2008/02/05/does-electricity-market-integration-benefit-to-consumers Does electricity market integration benefit to consumers?], 5 februari 2008 (bezocht op 30 oktober 2012)</ref>
 
De nucleaire rente mag daarentegen niet verward worden met een ''monopolierente''. Als op een gegeven markt verschillende kernproducenten actief zijn maar de grootte van hun gezamenlijke kernpark economisch suboptimaal is, zullen zij onverminderd een nucleaire rente opstrijken.<ref>D. SPECTOR (2007), [https://web.archive.org/web/20110312121835/http://www.cepremap.ens.fr/depot/opus/OPUS05.pdf Faut-il désespérer du marché d'électricité?], Éditions Rue d’Ulm/Presses de l’École normale supérieure, p. 23-26. ISBN 978-2-7288-0382-8</ref> Wel zijn er omstandigheden denkbaar waarin nucleaire rentes en monopolierentes samen bestaan.
 
Omdat de nucleaire rente niet bijdraagt tot de economische efficiëntie, wordt er regelmatig voor gepleit om ze te elimineren. Verschillende maatregelen kunnen daarvoor geschikt zijn: belastingen, prijzenregulering, aankoopcentrales, enz.
Regel 34:
== Frankrijk ==
 
In Frankrijk is de zeer aanzienlijke nucleaire productie haast volledig in handen van het staatsbedrijf [[EDF]]. Het debat over de nucleaire rente baseert zich op de vaststelling dat er op nationaal niveau geen schaarste aan kernenergie bestaat en er normaal gesproken ook geen nucleaire rente zou optreden, ware het niet dat de Franse markt gekoppeld is aan deze van de buurlanden. Omdat het nucleaire aandeel in de Europese markt suboptimaal is, zal de marginale eenheid die de prijs op de Franse groothandelsmarkt bepaalt, vaak een buitenlandse fossiele centrale zijn.<ref>D. SPECTOR (2007), [https://web.archive.org/web/20110312121835/http://www.cepremap.ens.fr/depot/opus/OPUS05.pdf Faut-il désespérer du marché d'électricité?], Éditions Rue d’Ulm/Presses de l’École normale supérieure, p. 26-29. ISBN 978-2-7288-0382-8</ref> Daardoor kunnen de Franse kerncentrales mee profiteren van deze hogere prijs en vangen ze een nucleaire rente.<ref>E. ROMANO (2007), [http://www.gis-larsen.org/Pdf/LARSEN_WP_7.pdf La formation des prix sur un marché électrique à dominante nucléaire. La recherche d’un équilibre entre efficience et équité], GIS LARSEN Working Paper n° 7, p. 5-9</ref>
 
Het debat rond de Franse nucleaire rente is minder hevig dan het Belgische, omdat de verbruikers ervan afgeschermd wordt door gereguleerde tarieven en omdat de opbrengst ervan grotendeels naar de staatskoffers vloeit (via de door EDF uitgekeerde dividenden).<ref>Verklaring van P. CHAMPSAUR tijdens de hoorzitting van de Franse senaat d.d. 28 maart 2012, [http://www.senat.fr/rap/r11-667-2/r11-667-216.html Électricité: assumer les coûts et préparer la transition énergétique] (bezocht op 30 oktober 2012). Desondanks ontkende EDF aanvankelijk het bestaan van een nucleaire rente: zie D. SPECTOR (2007), [https://web.archive.org/web/20110312121835/http://www.cepremap.ens.fr/depot/opus/OPUS05.pdf Faut-il désespérer du marché d'électricité?], Éditions Rue d’Ulm/Presses de l’École normale supérieure, p. 15. ISBN 978-2-7288-0382-8</ref> Niettemin is grondig nagedacht over de wijze waarop men de problematiek kon aanpakken, als onderdeel van de markthervormingen onder druk van de [[Europese Commissie]]. De commissie-Champsaur werd opgericht en kwam tot het besluit dat een EDF een nucleaire tranche van 100 TWh ter beschikking moet stellen van de Franse leveranciers aan een gereguleerd tarief genaamd ARENH (Accès Régulé à l'Electricité Nucléaire Historique).<ref>[http://www.fournisseurs-electricite.com/portraits-et-biographies/commission-champsaur Commission Champsaur], fournisseurs-électricité.com (bezocht op 30 oktober 2012)</ref> Dit werd geïmplementeerd door de loi NOME. De verdeling van de volumes onder de leveranciers wordt jaarlijks bepaald door de regulator CRE in functie van hun klantenportefeuilles op de Franse markt. Het tarief wordt vastgesteld bij ministerieel besluit en bedroeg 42 €/MWh in 2012.
 
De kritiek luidt dat Frankrijk zich daarmee afschermt van de Europese marktintegratie.<ref>F. LEVEQUE (2010), [http://www.eprg.group.cam.ac.uk/wp-content/uploads/LevequeCombinedEPRG1036.pdf France’s new Electricity Act: a barrier against the market and the European Union], EPRG Working Paper nr. 1036</ref>