Paclitaxel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 39:
'''Paclitaxel''' met als merknaam '''Taxol®''' is een van de vele [[chemotherapie|cytostatica]].
 
In de jaren zestig werd een screeningsprogramma voor plant-extracten opgezet door het National Cancer Institute (NCI) in de Verenigde Staten. In [[1962]] vond men dat een extract van de ''[[Taxus (geslacht)|Taxus]] brevifolia'' actief was tegen een aantal [[muis (dier)|muizentumoren]]. Vijf jaar later werd taxol, het actieve bestanddeel in het extract, door [[Monroe Wall]] en [[Mansukh Wani]] van het [[Research Triangle Institute]] in North Carolina geïsoleerd. Oorspronkelijk werd dit geneesmiddel geïsoleerd uit de schors van ''[[Taxus (geslacht)|Taxus]] brevifolia'', maar de concentratie ervan is zeer laag (0,01-0,04%) zodat voor 1 kg paclitaxel 9000 kg schors nodig is. Door de trage groei van ''[[Taxus (geslacht)|Taxus]] brevifolia'' werd gezocht naar een alternatieve methode. De totaalsynthese was geen optie want deze vergt meer dan 50 stappen. Paclitaxel bleek wel aanwezig te zijn in de naalden van diverse ''[[Taxus (geslacht)|Taxus]]''-soorten (tot 0,1%) samen met [[10-deacetylbaccatine III]] dat via semisynthese kan worden omgezet tot paclitaxel-analogenanaloga.
 
Paclitaxel wordt gebruikt bij chemotherapie en is werkzaam vanwege zijn stabiliserende effect op [[microtubuli]]. Hierdoor kunnen [[cel (biologie)|cellen]] niet meer [[Meiose|delen]] en kun je de groei van bepaalde [[carcinoom|carcinomen]] remmen. Dit cytostaticum wordt onder andere ingezet bij de behandeling van [[ovariumcarcinoom]].