Contemplatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 9:
Ook bij andere kloosterorden spelen vormen van contemplatie een rol. Met name de [[dominicanen]] beschouwen contemplatie als een wezenlijk element in hun bestaan. Voor hen is contemplatie de voorwaarde voor actie, sterker nog, de vruchten van contemplatie moet men aan anderen bekendmaken, in navolging van een uitspraak van [[Thomas van Aquino]], ''contemplari et contemplata aliis tradere'', "contempleren en het gecontempleerde aan anderen overdragen".
'''Fenomenologie van de contemplatie''': Een belangrijk aspect van contempleren of schouwen is de terugkeer tot het woordeloos ervaren. Terugkeren naar de ervaring voordat we ze verwoordden, noemen fenomenologen de 'fenomenologische reductie'. Die ervaring is vermoedelijk identiek met de 'mystieke ervaring' voordat die als godservaring wordt geduid. Voor areligieuze filosofen is dat een terugkeer tot de ervaring van bewustzijn als: niet oordelend aanwezig zijn bij wat zintuigelijk wordt waargenomen zonder verwoorden. Wat zo 'uitgeschakeld' wordt is het 'herkennen' van wat gebeurt. En dus het reduceren ervan tot iets wat we vroeger al ervaren hebben.
'''Contemplatie en spiritualiteit''': Bij langer verwijlen in contemplatie, dus in 'niets' doen, begint ons leven te decanteren. Eerst wordt recenter verwerkt daarna ouder en ouder. Verwerken blijkt integreren, meer 'heel' worden. Terwijl we dit proces contempleren worden we 'heler'. We worden stilaan bewust van de identiteit van ons leven, ons lijf en onze tijdelijkheid. En, ervaren stilaan ons leven als een tijd met een begin en een ongekend einde: onze dood als horizon. Dit bewust worden laat ons toe verantwoordelijk te worden voor ons leven als één geheel = onze identiteit, ons zelf
[[Categorie:Klooster]]
| |||