47
bewerkingen
Intussen hadden de ridders Barthélemy de Roye en Guillaume de Garlande besloten koning Filips uit het gevecht weg te rukken om hem naar een bepaalde plaats in de achterste rijen te voeren. De door Saksische krijgers omsingelde Guillaume des Barres werd door Thomas de Saint-Valéry, die met 50 ridders over het slagveld kwam afgestormd, uit zijn netelige situatie bevrijd.
Hoewel ook keizer Otto weer op een paard zat en zijn ridders hun rij weer wisten te behouden, besloot hij het slagveld te verlaten. Door middeleeuwse kroniekschrijvers werd deze handeling afwijkend van elkander beoordeeld. Terwijl nagenoeg alle Franse bronnen van een vlucht spreken, wordt dit in Engelse en Duitse kronieken, vooral die uit het
[[Bestand:Hugh_de_Boves_2.jpg|miniatuur|174x174px|Hugo van Boves vlucht weg van het slagveld (voorstelling uit de ''Chronica Majora'' van Matthew Paris, 13e eeuw).]]
|
bewerkingen