Gladiator: verschil tussen versies

Een '''gladiator''' was bij de oude [[Romeinse Rijk|Romeinen]] iemand die een gevecht leverde als volksvermaak. Het woord gladiator is afgeleid van ''gladius'', Latijn voor zwaard, en betekent ‘zwaardvechter’, hoewel gladiatoren ook wel andere wapens gebruikten.

 

Gladiatorengevechten zijn vermoedelijk ontstaan uit lijkspelen ter ere van vooraanstaande doden. Daarbij werden gevechten op leven en dood gehouden, omdat men veronderstelde dat het bloed van de vechters de overledene kracht zou verlenen voor de overtocht naar de onderwereld. Ze mochten zelfs al het bloed in een kom doen en het in hun bad gooien en er in baden. Op grafschilderingen uit de stad [[Paestum]] in [[Campania|Campanië]], die dateren van de vierde eeuw v.Chr., zijn tweegevechten van gewapende strijders te zien. Misschien zijn deze gevechten door de Grieken die in Zuid-Italië en Campanië woonden, geïntroduceerd. Het is aannemelijk dat de Romeinen de gewoonte van dodelijke gevechten bij begrafenissen overnamen vanuit Campanië. Er is overigens ook een theorie dat de Romeinen de gladiatorengevechten overnamen van de [[Etrusken]].