Brits-Guiana: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 11:
| Jaar van ontstaan=1814
| Jaar van afloop=1966
| Vlag=[[Bestand:Flag of British Guiana (1919-1955).svg|125px|rand]]
| Vlagartikel=Vlag van Guyana
| Kaart=Guyana in its region.svg
Regel 40:
Het gebied werd vanaf eind 16e eeuw verkend door [[Nederland]]ers. Aan de rivieren [[Pomeroon (rivier)|Pomeroon]], [[Essequibo (rivier)|Essequibo]] en [[Berbice (rivier)|Berbice]] werden kleine handelsposten gevestigd. Hier vond voornamelijk ruilhandel plaats met de [[indianen]] en men begon op kleine schaal met plantagebouw. De zo ontstane koloniën [[Essequibo (kolonie)|Essequebo]] en [[Berbice]] lagen in het octrooigebied van de [[West-Indische Compagnie]] (WIC). De WIC gaf de stichter van de kolonie [[Berbice]], Abraham van Peere, toestemming om deze kolonie te besturen. Essequebo werd rechtstreeks bestuurd door de WIC Kamer Zeeland.
Nadat de Noord-Amerikaanse kolonie [[Nieuw-Nederland]] na de [[Tweede Nederlands-Engelse Oorlog]] met de Engelsen werd geruild voor de naburige kolonie [[Suriname (kolonie)|Suriname]], ontstond er een uitgestrekte strook Nederlandse koloniën in de [[Guyana (gebied)|Guyana]]-regio, genaamd [[Nederlands-Guiana]].
Berbice en [[Essequebo (kolonie)|Essequebo]] bleven, vergeleken met Suriname, kleine plantage-koloniën. Geteisterd door [[kaper|kaapvaarders]], slaventekorten en beperkende WIC-regels konden deze koloniën niet uit de schaduw van zusterkolonie Suriname stappen.
De rivier [[Demerary (rivier)|Demerary]], vallende onder de kolonie Essequebo, werd in [[1745]] opengesteld voor [[exploitatie]]. In de tweede helft van de 18e eeuw kwamen de koloniën Essequebo, [[Demerary]] en Berbice tot bloei. Na de opheffing van de WIC in [[1791]] en de [[Sociëteit van Berbice]] in [[1795]] groeide de productie naar een recordhoogte.
Na de [[Bataafse omwenteling]] werd in [[1796]] de helft van het toenmalige Nederlands-Guiana [[Berbice|van Nederland afgenomen]]. De Nederlandse planters in het gebied behielden hun oude rechten, en kregen toestemming om op alle Engelse en Nederlandse havens te varen. De meesten bleven onder deze gunstige voorwaarden wonen in de nieuwbakken Engelse kolonie, ontstaan door de samenvoeging van de 3 gebieden (Essequibo, Demerara en Berbice) in [[1831]].
In [[1834]] schafte het Verenigd Koninkrijk de [[slavernij]] in zijn koloniën af, waarvoor de slavenhouders werden schadeloosgesteld. Om te voorzien in arbeidskrachten voor de plantages werden [[contractarbeiders]] geworven in [[Brits-Indië]]. Guyana heeft sindsdien een gemengde bevolking van voormalige slaven uit Afrika, hindoestanen uit India en autochtone indianen.
| |||