Sint-Helena (eiland): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Geschiedenis: Is er niet 15 oktober 1815 – 5 mei 1821 overleden.
Regel 27:
Het eiland werd in 1502 ontdekt door de Portugees [[João da Nova]]. Het eiland werd opgeëist door de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]] van [[1645]] tot [[1659]]. In [[1658]] stichtte de British East India Company [[Jamestown (Sint-Helena)|Jamestown]] en nam ze bezit van het eiland. In 1673 veroverden de Nederlanders wederom het eiland, maar ze werden twee maanden later weer door de Engelsen verdreven. Het eiland is daarna altijd in Engelse handen gebleven.<ref name="01-01-1673">[http://www.scheepvaartmuseum.nl/collectie/maritieme-kalender?j=1673&m=1&d=1 Scheepvaartmuseum.nl :: maritieme kalender 01-jan-1673]</ref>
 
Sint-Helena is vooral bekend doordat [[Napoleon Bonaparte]] de laatste jaren van zijn leven in [[ballingschap]] op het eiland heeft doorgebracht en er is overleden (15 oktober 1815 – 5 mei 1821) en er is overleden. Het beperkte toerisme van het eiland legt nog steeds grote nadruk op dit historische feit. Zijn residentie, [[Longwood House]], is tegenwoordig als museum te bezichtigen. Sedert de opening van het [[Suezkanaal]] (1869) heeft Sint-Helena bijna alle strategische waarde verloren.
 
Door het ontbreken van werkgelegenheid en de lage lonen op het eiland verlaten veel Saints het eiland om op [[Ascension (eiland)|Ascension]] of in Groot-Brittannië te gaan werken. De bevolking neemt daardoor in aantal snel af, van meer dan 5000 aan het einde van de 20e eeuw naar minder dan 4300 inwoners in 2008. In 2002 kregen de Saints hun eerder ontnomen volledig Brits staatsburgerschap terug.