Dissociatie (psychologie): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link
Regel 12:
== Dissociatieve stoornissen ==
Dissociatie kan een onderdeel zijn van een [[psychische aandoening]]. Als dissociatie hiervan het belangrijkste kenmerk is, spreekt men van dissociatieve aandoeningen of [[dissociatieve stoornis]]sen. Als een persoon in een ernstig bedreigende situatie komt, niet kan vluchten en niet kan vechten, dan kan de menselijke geest zich tijdelijk onttrekken aan de realiteit die onacceptabel is. Bij herinneringen aan ernstige gebeurtenissen jaren later, kan ook dissociatie optreden, het even 'weg' zijn om te voorkomen dat men het herinnert. Dissociatie komt onder meer voor als symptoom van [[posttraumatische stressstoornis]] (PTSS).
De geestesgesteldheid werd als eerste beschreven door de Franse psychiater [[Pierre Janet]]. Janet nam de verhalen over [[incest]] die zijn patiëntes hem vertelden, serieus. Hij gebruikte hypnose om de weg gedissocieerde herinneringen naar boven te halen. Hierin verschilde hij van zijnZijn tijdgenoot [[Sigmund Freud]], dievolgde methem deaanvankelijk techniek van [[psychoanalyse]]daarin, temaar wetenging vrij laten associëren werkte, enlater de verhalen van vrouwenpatiënten als fantasie beschouwde, die hij bestudeerde met de [[psychoanalyse]]beschouwen.<ref>Freuds verleidingstheorie; Incest, trauma, hysterie, Albach, Francine, 1993, proefschrift tere verkrijging van de graad van doctor aan de Universiteit van Amsterdam, uitgave Petra, Middelburg, 1993</ref> Ook de "''grote hysterische aanval"'', zoalsdie [[Jean-Martin Charcot]] diein destijdsdezelfde periode bij een patiënte demonstreerde, was waarschijnlijk een dissociatief verschijnsel.
 
== Hypnose ==