Nurbanu Sultan: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
Afife Nurbanu Sultan werd vermoedelijk geboren als Genevieve Venier-Baffo, dochter uit een adellijke [[Republiek Venetië|Venetiaanse]] familie. Ze werd gevangengenomen toen de Ottomanen in 1537 het Venetiaanse eiland [[Paros]] veroverden. Genevieve Venier-Baffo kwam terecht in het koninklijk paleis in Constantinopel, waar ze werd opgenomen in de [[harem]] van kroonprins Selim en zijn lievelingsvrouw werd nadat hij in 1566 [[sultan (rang)|sultan]] van het Ottomaanse Rijk werd als [[Selim II]]. Genevieve Venier-Baffo bekeerde zich tot de [[islam]] en kreeg de nieuwe naam Afife Nurbanu Sultan.
Na de dood van Selim II in 1574 verborg ze zijn lijk twaalf dagen in een ijskast tot haar zoon Murad uit [[Manisa (stad)|Manisa]], waar hij gouverneur was, naar Constantinopel kon komen om zijn vader op te volgen als sultan [[Murat III]]. Murat was weinig geïnteresseerd in staatszaken en liet de regering van het rijk over aan zijn moeder en de machtige [[grootvizier]] [[Sokollu Mehmet Paşa|Mehmet Sokullu]]. Als mederegent van het rijk werd Afife Nurbanu Sultan de eerste [[Valide
Afife Nurbanu Sultan correspondeerde met de Franse koningin [[Catharina de' Medici]] en met de doge van Venetië. Ze volgde een sterk pro-Venetiaans beleid, tot woede van de [[Republiek Genua]]. Afife Nurbanu wist een einde te maken aan de 150 jaar oude traditie dat een nieuwe sultan zijn broers liet vermoorden om zo mogelijke rivalen uit de weg te ruimen. Ze overtuigde haar man Selim II ervan om zo veel mogelijk zonen (en daarmee erfgenamen) te krijgen. Tevens werden de broers van de sultan geïsoleerd en overladen met alcohol, drugs en jonge maagden om zo te voorkomen dat ze politieke ambities zouden krijgen. Afife Nurbanu Sultan gebruikte dezelfde techniek opnieuw toen haar zoon Murat III aan de macht kwam.
Regel 18:
}}
[[Categorie:
| |||