Wet van Say: verschil tussen versies

De wet van Say werd aangehangen door de meeste [[Klassieke economie|klassieke]] en [[Neoklassieke economie|neoklassieke economen]], James Mill, [[John Stuart Mill]] en [[David Ricardo]] voorop. James Mill gebruikte de wet als argument tegen hen die de economie wilden oppeppen met niet-productieve consumptie (in moderne termen, consumptie; ''productieve consumptie'' betekent bij de klassieken investering).