Nederlandse literatuur: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→De zes belangrijkste romans uit het eerste decennium volgens De Groene Amsterdammer: nieuwe paragraaf over de jongste "latte" generatie |
|||
Regel 338:
==== Generatie ''latte'' ====
In 2017 publiceerde maandblad ''[[Vrij Nederland]]'' haar ''Jonge Schrijvers Gids'', een overzicht van Nederlandse auteurs onder de 35 jaar. Literatuurcriticus Jeroen Vullings vroeg andere critici, uitgevers en hun redacteuren, en literatuurwetenschappers naar hun beeld van de jongste generatie. Het etiket ''latte''-generatie ontleende hij aan een uitspraak van uitgever Joost Nijsen, die de schrijversgeneratie ziet als exemplarisch voor de gehele generatie, waarin hem de afwezigheid van ambitie bij Nederlandse mannen opvalt en een gematigde, nuchtere ambitie bij vrouwen. Ook criticus Arjan Peters noemde de mannelijke auteurs 'bedeesder of bleker' dan de vrouwelijke. De auteurs die in het artikel door meerdere ondervraagden genoemd werden waren [[Hanna Bervoets]], [[Maartje Wortel]], [[Wytske Versteeg]], [[Lize Spit]], [[Marieke
De leden van deze generatie hebben enkele gemeenschappelijke kenmerken die hen onderscheidt van eerdere generaties. Het belangrijkste kenmerk is volgens Vullings de combinatie van enerzijds teruglopende verkoopcijfers van literatuur en anderzijds een ongekend grote hoeveelheid aanstormende jonge schrijvers, waardoor een ''survival of the fittest'' onvermijdelijk is geworden en elke auteur doordrongen is van het besef met elk boek opnieuw te moeten laten zien boven de anderen uit te steken om nog op te vallen. Een tweede kenmerk is de sterke concentratie op en vertrouwdheid met de digitale media, die volgens uitgeefster Tilly Hermans ten grondslag ligt aan de algemeen karige schrijfstijl met korte zinnen. Vullings zelf spreekt van een 'simpele, alledaagse, vrijwel bijzinloze stijl'. De generatie kent dan ook weinig echte smaakmakers. Een derde kenmerk, aldus Hermans, is de veelzijdigheid van de generatie. Veel auteurs doen niet alleen aan schrijven, maar ook aan filmen, aan muziek of aan performen. Deze nevenactiviteiten staan enerzijds de concentratie op het schrijven in de weg, maar kan anderzijds de aandacht voor het werk bevorderen. Een vierde kenmerk is dat de generatie ''latte'' niet wacht op aandacht van de pers, maar via Facebook en optredens op festivals direct contact met het publiek legt. Een vijfde kenmerk is volgens literatuurwetenschapper Yra van Dijk de sterke oriëntatie op de Angelsaksische wereld, waardoor auteurs als [[Zadie Smith]] of [[Teju Cole]] de maatstaf vormen waaraan men zich spiegelt. Ook Suzanne Holtzer van [[De Bezige Bij]] merkt op dat de 'slagschaduw' van de naoorlogse Grote Drie bij deze generatie is uitgewerkt.<ref>Jeroen Vullings, 'De ambities van de ''latte''-generatie', Jonge Schrijvers Gids, ''Vrij Nederland'', 2017, 24-33</ref>
| |||