Reparatricenklooster: verschil tussen versies

[[AfbeeldingBestand:InterieurKapel, kapelgezien naar het zuid-oosten - Maastricht - 2014737720147376 - RCE.jpg|thumb|210px|Interieur van de voormaligeVoormalige kloosterkapel met biddende zusters]]

Het '''Reparatricenklooster''', ook wel '''Klooster van Maria Eerherstel''', is een voormalig klooster van de zusters [[reparatricen]] in het centrum van de [[Nederland]]se stad [[Maastricht]], gelegen op het adres Kapoenstraat 21-23 en aansluitend op de hoek Kapoenstraat/Witmakerstraat. HetDe pandpanden heeftaan de Kapoenstraat hebben een lange geschiedenis en iszijn thans een [[rijksmonument]]en.

Het kloosterpand wasKapoenstraat gevestigd21 in een pandstond datoorspronkelijk bekendstondbekend als de Poort van Gaveren, een [[refugiehuis]] van de familie [[De Gavre|Van Gaveren]], heren van [[Kasteel Elsloo|Elsloo]]. In 1632 werd het huis verkocht aan de graaf van Vlodrop, die het ter beschikking stelde aan de gereformeerde [[Latijnse school]]. Later gebruikte de stad het als logement voor officieren van het garnizoen en de Staatse commissarissen-deciseurs, die om de twee jaar naar Maastricht kwamen voor hogerberoepszaken en andere belangrijke zaken. In 1651 werd het pand verkocht aan een kolonel van het Staatse leger, Philibert van Ysendoorn.<ref>Ubachs/Evers (2005), p. 185: 'Gaveren, Poort van'.</ref>

De [[kloostercongregatie]] van de [[Reparatricen|Zusters Reparatricen]] ([[Frans]]: ''Religieuses de Marie-Réparatrice'', ofwel Zusters van Maria-Eerherstel) was in 1854 in [[Parijs]] door de Belgische barones Émilie d'Oultremont d'Hoogvorst gesticht. Doelstelling was de aanbidding van het [[Lichaam van Christus|Heilig Sacrament]] en de bekering van zondaars door middel van godsdienstonderwijs en [[retraite]]s. Ook hielden de zusters zich bezig met het vervaardigen van [[parament]]en. In 1904 kwamen ze vanuit Frankrijk naar Maastricht, ten gevolge van de [[Secularisering (Frankrijk)|seculariseringspolitiek]] aldaar. Ze vestigden zich in het pand aan de Kapoenstraat en verbleven hier tot 1988. In het pand was tevens het [[noviciaat]] voor heel Nederland gevestigd. In 1988 vertrokken de nog overgebleven zusters naar hun klooster te [[Venlo (stad)|Venlo]]. Enkele oudere zusters gingen naar de [[Beyart]].<ref>Ubachs/Evers (2005), pp. 440-441: 'Reparatricen, zusters'.</ref>

HetDe pandpanden Kapoenstraat 21 isen 23 zijn geklasseerd als [[rijksmonument]]en sinds 1966, respectievelijk 1977. HetKapoenstraat huis21 is voorzien van een [[lijstgevel]] en een koetspoort met hardstenen omlijsting. In het interieur zijn nog diverse historische elementen aanwezig zoals stucplafonds, een monumentale trap en een originele kapconstructie.<ref>[https://monumentenregister.cultureelerfgoed.nl/monuments/27158 Beschrijving rijksmonument 27158].</ref> Van de kapel is voor zover bekend niets bewaard gebleven. Een deel vanOp de begraafplaats [[Sint Pieter (Maastricht)|Sint Pieter]] is een deel voor de zusters gereserveerd.