Bethlehem Steel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Ecritures (overleg | bijdragen)
Regel 1:
[[Bestand:Bethlehem_Steel_Corporation_1936_Specimen_Stock_Certificate.jpg|thumb|Aandeel van Bethlehem Steel, 1936]]
De '''Bethlehem Steel Corporation''' (1857-2003), uit [[Bethlehem (Pennsylvania)|Bethlehem]], [[Pennsylvania]], was eens de op een na grootste [[Staal (legering)|staalproducent]] in de [[Verenigde Staten (hoofdbetekenis)|Verenigde Staten]], na [[U.S. Steel]]. Na een afname van de staalindustrie en managementproblemen die leidden tot het bankroet van het bedrijf in 2001 werd het bedrijf ontmanteld en de overige bezittingen verkocht aan de [[International Steel Group]] in 2003. In 2005 fuseerde ISG met [[Mittal Steel]] waarmee het Amerikaanse bezit van Bethlehem Steel ten einde kwam.
 
Bethlehem Steel was ook een van de grootste scheepsbouwers in de wereld en een van de sterkste symbolen van Amerikaans industrieel leiderschap. De ondergang van Bethlehem Steel is vaak geciteerd als een van de belangrijkste voorbeelden van de Amerikaanse economie die afweek van industriële productie en onmogelijkheid om te concurreren met goedkope buitenlandse arbeid.
Regel 12:
De Bethlehem Steel Corporation steeg tot grote hoogte binnen de Amerikaanse industrie, met revolutionaire staalbewerkingsapparatuur en het produceren van grote stalen balken met grote flensen. Deze waren grotendeels verantwoordelijk voor de bouw van de wolkenkrabbers waarmee Bethlehem Steel op de kaart kwam als de leidende leverancier van staal aan de constructie industrie.
 
Begin 1900 breidde het bedrijf uit van staal, met ijzermijnen in [[Cuba (land)|Cuba]] en scheepswerven rondom de wereld. In 1913 kocht het [[Fore River Shipbuilding Company]] uit [[Quincy (Massachusetts)|Quincy]], [[Massachusetts (hoofdbetekenis)|Massachusetts]] waarbij het een van de grootste scheepsbouwers van de wereld werd. In 1917 voegde ze haar scheepsbouwactiviteiten samen binnen een dochteronderneming, [[Bethlehem Shipbuilding Corporation]], ook bekend als BethShip. In 1922 kocht het de [[Lackawanna Steel Company]], waartoe ook de [[Delaware, Lackawanna and Western Railroad]] behoorde evenals uitgebreide kolengerelateerde bedrijven.
 
===Jaren 1890===
Hoewel het bedrijf bleef groeien gedurende de jaren 1880, nam haar aandeel in de spoorwereld behoorlijk af door groeiende concurrentie van bedrijven in Pittsburgh zoals de [[Carnegie Steel Company]]. De beslissing van het land om de US Navy te herbouwen met stoomaangedreven oorlogsschepen met een stalen romp herstructureerde Bethlehem Iron Company.
 
EénEen van de's werelds sterkste en meest innovatieve maritieme strijdkrachten tijdens de [[Amerikaanse Burgeroorlog]], kromp de Navy kort na de oorlog, doordat de nationale middelen werden aangewend om het Westen op te bouwen en om het Zuiden opnieuw op te bouwen. Er werd vrijwel geen nieuwe munitie gemaakt en vrijwel alle nieuwe technologie werd genegeerd. Tegen 1881 brachten internationale incidenten de slechte conditie van de US Navy aan het licht en de behoefte om het te herbouwen om de VS te beschermen.
 
In 1883 stelden Secretary of the Navy [[William E. Chandler]] en de Secretary of the Army [[Robert Todd Lincoln]] Lt. William Jaques aan bij de Gun Foundry Board. Jaqcues werd op verschillende missies gestuurd langs Europese wapenfabrikanten. Op een van deze reizen vormde hij een handelsband met de firma van Joseph Whitworth uit [[Manchester (hoofdbetekenis)|Manchester]], [[Engeland (hoofdbetekenis)|Engeland]]. Hij keerde terug naar Amerika als Whitworths agent en, in 1885, kreeg hij verlof om zijn eigen interesses te vervolgen. Deze activiteit markeerde het begin van wat zo'n 75 jaar later het [[militair-industrieel complex]] genoemd zou worden.
 
Jaques wist dat de US Navy snel een aanbesteding zou doen voor de productie van zware kanonnen en andere producten zoals pantser, wat nodig was om de vloot verder uit te breiden. jaques nam contact op met de Bethlehem Iron Company met een voorstel om als intermediair te dienen tussen hen en de Whitworth Company, zodat Bethlehem een fabriek kon bouwen om munitie te produceren. In 1885 ontmoette John Fritz Jaqcues in Philadephia. Begin 1886 werd een contract getekend tussen Behtlehem Iron en de Whitworth Company.
 
In de lente van 1886 werd er een wet door het [[Amerikaanse Congres]] aangenomen om twee gepantserde tweedeklas [[Slagschip|slagschepen]] te bouwen, een gepantserde kruiser, een eersteklas torpedoboot en de complete verbouwing en modernisering van twee Burgeroorlog monitors. De twee tweedeklasse slagschepen (Dede [[USS Texas (1892)|USS ''Texas'']] en [[USS Maine (ACR-1)|USS ''Maine'']]) hadden beidenbeide grootkaliber kanonskanonnen en zware [[Pantser (militair)|bepantsering]]. Bethlehem haalde zowel de pantser als de smeedcontracten binnen op 28 juni 1887.
 
Tussen 1888 en 1892 bouwde de Bethlehem Iron Company de eerste zware smeedfabriek in Amerika. Het werd ontworpen door John Fritz met de hulp van Russell Wheeler Davenport, welke in 1888 in dienst was gekomen. In de herfst van 1890 leverde Bethlehem de kanonnen aan de US Navy en had het bijna haar faciliteiten klaar voor de productie van de pantserplaten.
Regel 83:
* Bethlehem [[Sparrows Point Shipyard]] in [[Sparrows Point]], Maryland (nu Barletta industries Sparrows Point Shipyard and Industrial Complex)
* Alameda Shipyard - California
* Pier 70 in [[San Francisco (hoofdbetekenis)|San Francisco]] (nu [[BAE Systems]] San Francisco Ship Repair)
 
===Goederenwagons===
Regel 92:
*{{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=en|titel=Bethlehem Steel|datum=20092306}}
}}
 
[[Categorie:Voormalig Amerikaans bedrijf]]
[[Categorie:Staalbedrijf]]