Cimbalom: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck. Help mee!, replaced: bijgekomen → bij gekomen met AWB
Van Dale: cimbaal, cimbalist, zoals in paginatitel
Regel 20:
 
==Speeltechniek==
Net als het hakkebord wordt de cimbalom aangeslagen met twee hamertjes, gebogen houten stokjes die aan het eind met zacht materiaal meestal zijn omwikkeld om de aanslagtoon iets te dempen in zijn hoge klank. Een Hongaarse cimbalist heeft een heel assortiment hamertjes, waarmee harder en zachter en met verschillende klankkleuren kan worden gespeeld. Een Roemeense cymbalistcimbalist gebruikt meestal maar één stel hamertjes en past zijn aanslag aan de sfeer en het volume van de muziek aan.
 
Als men het speelvlak van boven bekijkt, valt het op hoe gecompliceerd de noten over de [[snaar (muziek)|snaren]] zijn verdeeld. Veel van de hogere snaren worden door een brug in tweeën gedeeld; als de snaar in lengteverhouding 2 : 3 verdeeld wordt, dan is het korte stuk precies een [[kwint]] hoger. Hierdoor wordt weliswaar een groot aantal snaren uitgespaard, maar het maakt het instrument wel lastiger te bespelen. De onderste snaren zijn echter ongedeeld en zijn chromatisch gestemd, dus in halve tonen oplopend. De hoogste snaren zijn zelfs in drieën verdeeld, zodat daar nog meer mogelijkheden ontstaan. Er worden op deze manier zo veel mogelijk tonen op een klein oppervlak samengebracht, maar wel met een chaotische ligging van de noten op het speelvlak als gevolg. Het is dan ook moeilijk om het instrument te leren bespelen. Bovendien heeft iedere toonaard zijn eigen ligging en moet opnieuw worden aangeleerd. Ook de slagtechniek, waarbij met slechts twee hamertjes veeltonige akkoorden worden gevormd, is niet eenvoudig.
 
==Geschiedenis==
[[File:Schunda-cimbalom.jpg|thumb|right|CymbalomCimbalom]]
De cimbalom is afgeleid van het hakkebord en aan het eind van de negentiende eeuw door de firma Schunda in [[Boedapest]] ontwikkeld tot een volwaardig muziekinstrument. Schunda introduceerde een veel grotere en zwaardere klankkast dan van het hakkebord, voegde er een aantal bassnaren aan toe en zette het veel zwaarder geworden instrument op vier poten. Hij bouwde er ook een demper in, om de snaren te kunnen dempen op dezelfde wijze als dat bij de piano het geval is.