Apotheker: verschil tussen versies

In Nederland is het bezit van een apotheek sinds 1999 niet langer voorbehouden aan een apotheker.

 

Het ontstaan van het beroep van de apotheker zou gedeeltelijk te danken zijn aan de mislukte vergiftiging van keizer [[Frederik II van Hohenstaufen|Frederik II]] (1194-1250) door zijn [[lijfarts]]. De keizer concludeerde uit het incident dat het beter was dat degene die de medicijnen voorschreef, die niet mocht maken. In [[1240]] werd dit wettelijk vastgelegd en ontstond het beroep van apotheker.

 

 

Apothekers hebben van oorsprong een zeer afwisselend beroep en waren lange tijd ook kruideniers. Ze sloten zich dan ook aan in dezelfde [[gilde (beroepsgroep)|gilde]]. De kruidenier was oorspronkelijk de [[groothandelaar]] in [[specerijen]], [[verfstoffen]] en [[kruidenwijnen]]. Hij verkocht aan artsen, maar was daarnaast ook detaillist. Tot aan de zestiende eeuw bezaten de apothekers het [[monopolie]] op de verkoop van [[tafelsuiker|suiker]] en [[suikerbroden]]. Na de ontdekking van Amerika verkocht de apotheker ook [[tabak]], [[Cacaopoeder|cacao]] en kostbare suiker waaruit hij [[confituren]], [[suikerwaren]] en koeken bereidde. [[Suikerriet]] werd echter massaal ingevoerd, waardoor de prijzen instortten en de bereiding van suikerwerk overging in de handen van de banketsuikermakers. [[Marsepein]] kreeg tijdens de middeleeuwen een geneeskrachtig imago door het suikergehalte. In de zestiende eeuw was marsepein dan ook een product dat alleen door apothekers gemaakt mocht worden. De apotheker was niet alleen medicijnmaker en -verkoper, maar dus ook handelaar in allerlei levens- en genotsmiddelen.

 

== Opleiding ==