Eiken-haagbeukenbos: verschil tussen versies

Deze associatie is in Vlaanderen en Nederland vrij zeldzaam. Ze omvat zes [[sub-associatie (vegetatiekunde)|sub-associatie]]s.

Het eiken-haagbeukenbos omvat oude, zeer structuur- en soortenrijke bossen, kenmerkend voor matig voedselrijke tot voedselrijke bodems op een zware, slecht doorlaatbare ondergrond van [[leem]], [[klei]], [[zandleem]] of [[keileem]], al dan niet afgedekt met een laag leemhoudend [[zand]]. De bodemvochtigheid is meestal hoog in de winter en in het voorjaar, maar veel lager in de zomer. In Nederlands [[Zuid-Limburg (Nederland)|Zuid-Limburg]], in de Belgische [[Voerstreek]] en in [[Wallonië]] komt dit bostype ook voor op drogere standplaatsen op [[mergel (sedimentologie)|mergel]] of op [[kalksteen]].

Het eiken-haagbeukenbos vormt het eindstadium in de [[natuurlijke successie]], de [[climaxvegetatie]], ontstaan uit een opeenvolging van [[struweel]]gemeenschappen en andere bosgemeenschappen door de geleidelijke toename van de voedselrijkdom ([[humus]]) in de bodem.

Meer specifiek ontstaat de sub-associatie ''orchietosum'' in Zuid-Limburg en in de Voerstreek uit de [[associatie van hazelaar en purperorchis]], en kan ze daar door kapbeheer terug in overgaan.

Het '''eiken-haagbeukenbos met purperorchis''' of orchideeënrijke eiken-haagbeukenbos komt voor op steile hellingen met een ondiepe, [[kalk]]rijke ondergrond, en wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van kalkminnende orchideeën als de [[mannetjesorchis]] (''Orchis mascula''), [[purperorchis]] (''Orchis purpurea'') en zeldzamer de [[bergnachtorchis]] en het [[bleek bosvogeltje]], maar waar ook [[eenbes]], [[ruig viooltje]], [[christoffelkruid]], [[heelkruid]], [[ruig viooltje]] en [[rood peperboompje]] kunnen worden aangetroffen. Deze vegetatie is zeer gevoelig voor verruiging en gebrek aan onderhoud, waardoor [[bosrank]] en [[klimop]] de bovenhand nemen.

Het eiken-haagbeukenbos heeft voor België en Nederland een twintigtal [[kensoort]]en, die echter niet alle even algemeen zijn.

In de struiklaag is het zeldzame [[rood peperboompje]] de enige kensoort, maar komt vooral de [[hazelaar (plant)|hazelaar]] zeer frequent en [[abundantie (ecologie)|abundant]] voor, met daarnaast de [[gewone vlier]] en de [[wilde lijsterbes]].

De kruidlaag telt een vijftiental kensoorten, vooral de [[mannetjesvaren]], de [[boszegge]], en het [[donkersporig bosviooltje]]. Verder komen praktisch alle kensoorten van de klasse met hoge tot redelijk hoge [[presentie (vegetatiekunde)|presentie]] in deze vegetatie voor, vooral de de [[klimop]], de [[gewone salomonszegel]], de [[bosanemoon]], de [[gevlekte aronskelk]], het [[schaduwgras]], het [[gewoon speenkruid]] en de [[bosandoorn]]. Naast deze kensoorten zijn de [[hondsdraf]], de [[bosrank]] en de [[eenbes]] frequent voorkomende kruiden. De naamgevende [[grootbloemige muur]] komt eveneens voor in [[bronbos]]sen en kan niet als kensoort worden beschouwd.

In de [[moslaag]] zijn slechts enkele minder algemene [[bladmossen]] kenmerkend.

Het '''eiken-haagbeukenbos (qa)''' komt voor als oude, door [[zomereik]], [[gewone es]], [[gewone esdoorn]], [[zoete kers]] en [[haagbeuk]] gedomineerde bossen op matig voedselrijke [[leem]]- en [[zandleem]]bodems, grenzend aan [[elzen-eikenbos]]sen of andere beekbegeleidende bostypes, en op plateaus en hellingen met een [[hangwater]]tafel.

De meeste eiken-haagbeukenbossen bevinden zich op voedselrijkere gronden, zijn daardoor weinig gevoelig voor voedselaanrijking, [[verdroging]] en [[verzuring]] en gedijen het best met een beheer van 'niets doen'.

* {{Aut|Decleer, K. (red.)}}, 2007: ''Europees beschermde natuur in Vlaanderen en het Belgisch deel van de Noordzee. Habitattypen, dier- en plantensoorten''. Mededelingen van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek INBO.M.2007.01, Brussel, 584 p. {{ISBN |978-90-403-0267-1}}

* {{Aut|Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D.}} (2011). ''De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest''. Mededelingen van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek. INBO.M.2011.1, Brussel. {{ISBN |9789040303142}}