Shorttrack (schaatsen): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Geschiedenis: Toegevoegd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 126:
Internationaal ontstond er echter een probleem rondom de lengte van de baan. In Engeland gebruikte men een baan van 100 meter, terwijl in Nederland 125 meter gebruikelijk was. In de Verenigde Staten kende men het zogenaamde ''diamond of safety'', een ruitvormige baan. De Australiërs kenden op hun beurt weer de ''double radius track''. Er werd in Nederland niet gewacht op verdere internationale regelgeving: in 1978 wint het team van [[Indoor Hardrij Club Leiden]] de eerste nationale competitiewedstrijd. [[Menno Boelsma]] behaalde in 1981 de eerste nationale titel en een vijfde plek op het wereldkampioenschap. Zeven jaar later werd [[Peter van der Velde (shorttracker)|Peter van der Velde]] wereldkampioen.<ref>{{en}} https://web.archive.org/web/20070930024427/http://www.isu.org/vsite/vfile/page/fileurl/0,11040,4844-130436-131744-26036-0-file,00.pdf</ref> In 1986, 1987, 1989 en 1990 werd het Nederlands aflossingsteam 4 keer wereldkampioen.<ref>{{en}} https://web.archive.org/web/20070110103729/http://www.isu.org/vsite/vfile/page/fileurl/0,11040,4844-130404-131712-26015-0-file,00.pdf</ref> Bij de vrouwen behaalde Joëlle van Koetsveld in 1990 de eerste en enige Nederlandse zilveren medaille bij een WK.<ref>{{en}} https://web.archive.org/web/20070930015426/http://www.isu.org/vsite/vfile/page/fileurl/0,11040,4844-130407-131715-26011-0-file,00.pdf</ref> Europese titels werden tot op heden ook niet behaald, [[Dave Versteeg]] en Cees Juffermans kwamen in respectievelijk 1998 en 2001 niet verder dan een tweede plaats,<ref>{{en}} https://web.archive.org/web/20070930020457/http://www.isu.org/vsite/vfile/page/fileurl/0,11040,4844-132274-133582-28524-0-file,00.pdf</ref> net als [[Ellen Wiegers]] in 1997 en 1998.<ref>{{en}} https://web.archive.org/web/20070110103733/http://www.isu.org/vsite/vfile/page/fileurl/0,11040,4844-132277-133585-28528-0-file,00.pdf</ref>
 
De laatste jaren worden er binnen de KNSB meer middelen aangewend om het niveau van het shorttrack in Nederland te verbeteren. Het doel was het behalen van medailles en finaleplaatsen tijdens de [[Shorttrack op de Olympische Winterspelen 2010|Winterspelen in Vancouver]], hetgeen niet werd gerealiseerd. Op 20 januari 2008 behaalde [[Niels Kerstholt]], mede door zijn winst op de 1000 meter, de tweede plaats op het [[Europese Kampioenschappen shorttrack 2008|Europees kampioenschap]]. Voor Nederland was dit de eerste medaille in het eindklassement sinds de tweede plek van [[Cees Juffermans]] in 2001. Op de [[Shorttrack op de Olympische Winterspelen 2014|Olympische Winterspelen 2014]] behaalde [[Sjinkie Knegt]] op de 1000 m Brons, de eerste Nederlandse medaille bij de shorttrack ooit. In 2015 werd Sjinkie Knegt Europees en wereldkampioen. Op de [[Shorttrack op de Olympische Winterspelen 2018|Olympische Winterspelen 2018]] schreef [[Suzanne Schulting]] geschiedenis door als eerste Nederlandse een gouden medaille te winnen bij de shorttrack. Zij won goud op de 1000m. Daarnaast won Sjinkie Knegt zilver op de 1500m, Yara van Kerkhof won zilver op de 500m en wonnen de Nederlandse dames brons op de 3000m relay. Ze haalden weliswaar de finale niet, maar wonnen toch brons omdat ze de B-finale wonnen en in de A-finale twee landen werden gediskwalificeerd, [[China]] en [[Canada]].
 
=== Nationale Trainingselectie ===