Ontstaan van Rome: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
gekke tekst dit artikel |
||
Regel 7:
Rome werd volgens een beroemde [[legende (volksverhaal)|legende]] gesticht door de [[tweeling (biologie)|tweeling]] [[Romulus]] en [[Remus (Romeinse legende)|Remus]], op [[21 april]] [[753 v.Chr.]] tussen 8 en 9 uur 's morgens in de landstreek van [[Latium]] in Italië. De legende is oorspronkelijk afkomstig van de Romeinse schrijver [[Marcus Terentius Varro]] (116-27 v.Chr.). De vroegste geschiedenis is voor een deel in nevelen gehuld. In navolging van de [[Ilias]] en [[Odyssee]] van de Griekse dichter [[Homeros]] werd er met steun van [[Gaius Julius Caesar Octavianus|Gaius Julius Caesar Octavianus (Augustus)]] door de dichter [[Vergilius]] en de historicus [[Titus Livius|Livius]] een [[epos]] over geschreven.
[[Bestand:Quirinal Hill Luigi Rossini.jpg|thumb|left|[[Quirinaal]] heuvel, afbeelding uit 1827]]
De legende begint bij de [[Trojaanse oorlog]]. [[Aeneas]] en zijn zoon vluchtten weg uit het brandende [[Troje]] om, zoals de moeder van Aeneas, Venus, hem hadden opgedragen, een nieuw rijk te stichten. Na jarenlang rondzwerven op zee kwamen ze aan in [[Carthago]]. Aeneas werd verliefd op [[Dido (mythologie)|Dido]], de koningin van [[Carthago]]. De moeder van Aeneas (Venus) werd woedend toen ze hoorde dat Aeneas in Carthago bij Dido wilde blijven. Uiteindelijk vertrokken Aeneas en zijn zoon, terwijl [[Dido (mythologie)|Dido]] zelfmoord pleegde. Daarna zwierven ze nog lang rond en kwamen uiteindelijk aan bij de [[Tiber]]. Daar voeren zij op en stichtten de stad [[Lavinium]], vernoemd naar de (nieuwe) vrouw van Aeneas. Zo ging het veertien generaties verder.
Dit is voor haar een doodzonde omdat ze een [[Vestaalse maagd]] is (Vestaalse maagden moesten maagd blijven). Ze baarde een tweeling en werd vermoord omdat ze ontmaagd was. De koning die aan de macht was kon de tweeling niet doden en beval een van zijn soldaten het te doen. De soldaat kon het niet dus legde die de tweeling in een rieten mandje in de rivier. De tweeling werd gevonden door een [[wolf|wolvin]], de ''[[Lupa Capitolina]]'', die hen zoogde.
Na enige tijd werden ze gevonden door een herder, [[Faustulus]] genaamd, die hen verder opvoedde alsof het zijn eigen zonen waren. Wanneer ze volwassen waren geworden, trokken ze naar zeven heuvelen bij de Tiber. Samen stichtten zij een stad. Om te weten welke naam de stad moest dragen en of het wel de juiste plaats was, ging elk, samen met een priester, een eigen heuvel op om een teken van de goden te krijgen. Remus zag zes [[monniksgier|gieren]] en vond dit een geweldig teken. Hij rende naar beneden om tegen iedereen te zeggen wat hij had gezien. Volgens hem moest de stad Reme worden genoemd.
| |||