Nico van Hasselt: verschil tussen versies

Van Hasselt, lid van de familie [[Van Hasselt (geslacht)|Van Hasselt]], sloot zich tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] tegen de zin van zijn familie aan bij het [[Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzet]]. Op 1 april 1943 werd hij, na verraden te zijn, gearresteerd en gevangengezet in [[Kamp Vught]]. Op 14 juli ontsnapte hij. Een vrachtwagen van het Eindhovense bedrijf Philips kwam het kamp in rijden en zou weer leeg terugrijden. Samen met Theo de Vries stapte hij de laadruimte binnen en spraken met de chauffeur af dat hij ze zou meenemen. Toen de Duitse wacht de laadruimte inkeek, hielden de twee zich ongezien verborgen achter de linkerlaadklep. Op de vlucht naar Engeland werden ze door de Duitse marine op 24 augustus 1943 van zee gehaald en naar Den Helder gebracht. In 1944 werd Van Hasselt overgebracht naar [[Kamp Amersfoort]]. Op 27 april werd hij tot levenslange opsluiting in een tuchthuis veroordeeld. Hij zou dus naar Duitsland getransporteerd worden, maar hij werd gered door een[[Loes vertegenwoordigstervan Overeem]], hoofd van de Dienst Speciale Hulpverlening van het [[Het Nederlandse Rode Kruis|Rode Kruis]], die hem ziekverklaarde en naar de ziekenboeg bracht.<ref>{{Citeer web |url=https://www.kampamersfoort.nl/pennenstreek-redde-nico-hasselt-dood/ |titel=Pennenstreek redde Nico van Hasselt van de dood |auteur= |uitgever=Kamp Amersfoort |datum=14 februari 2018 |bezochtdatum=14 februari 2018}}</ref> Nadat hij filosofeerde met zijn medegevangene Brouwer, deed hij zichzelf de belofte dat hij als hij zijn gevangenschap zou overleven, een beroep zou kiezen ten nutte van zijn medemens. Hij werd in 1945 door de Binnenlandse Strijdkrachten bevrijd uit de gevangenis van Scheveningen.

{{Appendix|1=Bronnen en noten|2=