Regenten: verschil tussen versies

'''Regenten''' waren de bestuurders van de [[Nederland]]se steden in de [[17e eeuw]] en de [[18e eeuw]]. De macht was daar in handen van regentenfamilies, die vaak elkaar de bal toespeelden. De [[burgemeester]]s van [[Amsterdam]] bijvoorbeeld, die elkaar benoemden, maar ook de staten en [[Gedeputeerde Staten]] van de provincies, die eveneens in handen waren van een klein aantal families. De Nederlandse steden werden reeds sinds de late [[middeleeuwen]] bestuurd door de rijkere koopmansfamilies, die langzamerhand een gesloten [[Sociale klasse|klasse]] gingen vormen. Aanvankelijk kon de in [[Schutterij (historisch)|schutterij]]en verenigde lagere burgerstand hier nog een zeker tegenwicht tegen bieden, maar in de loop van de [[17e eeuw]] kreeg het stadsbestuur een steeds meer [[oligarchie|oligarchisch]] karakter.

 

Het regentenpatriciaat als heersende klasse binnen de stad stamt al van voor de tijd van de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]]. Het heeft zich in de loop van de tijd gevormd onder invloed van verschillende gebeurtenissen.

De Hollandse steden zijn over het algemeen ontstaan in de [[middeleeuwen]], zo rond de [[13e eeuw]]. De steden wisten handig gebruik te maken van de onderlinge machtsstrijd tussen de vorst en de adel om haar eigen positie te versterken, waardoor de stad een nieuw machtselement werd in de middeleeuwse [[feodalisme|feodale samenleving]] waar ten slotte noch vorst noch adel omheen kon. De vele oorlogen kostten de adel en landsheren ook veel geld en de directe opbrengsten van hun bezittingen waren dikwijls niet voldoende om [[huurling]]en te betalen of hun eigen leger goed uit te rusten. De enige andere geldbron was de opkomende koopliedenklasse in de groeiende steden. Deze wilden wel geld verstrekken maar dan wel onder zekere voorwaarden. Door middel van deze financiële steun aan de landsheer verkregen de steden aldus [[stadsrechten]], privileges en een zekere mate van zelfstandigheid in tessaiscoolcoolcoolenslim