Turgordruk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
De celwand is volledig permeabel: water en de daarin opgeloste stoffen (onder meer [[ion (deeltje)|ionen]], [[koolhydraat|suikers]] en [[aminozuur|aminozuren]]) kunnen er ongehinderd doorheen. Het celmembraan is daarentegen [[Semipermeabiliteit|semipermeabel]]: water kan er ongehinderd doorheen, maar de opgeloste stoffen alleen via speciale transporteiwitten.
 
De gezamenlijke concentratie van deze opgeloste stoffen bepaalt de [[osmolariteit]]. Hoe meer stoffen er in water opgelost zijn, hoe hoger de osmolariteit. Wanneer de osmolariteit binnen de cel kleiner is dan buiten de cel, is de celinhoud [[hypotoon]] en gaat er meer water de cel inuit dan eruit, wat bijdraagt aan turgorerin. Omgekeerd gaat er bij [[hypertoon|hypertone]] celinhoud meer water uit de cel in dan erineruit, wat kan zorgen voor druk op de celwand van de cel. Als er druk op de celwand ontstaat noemen we dat turgor. Als de osmolariteit van de celinhoud en de extracellulaire vloeistof even groot zijn, zijn deze [[Isotoon (oplossing)|isotoon]] en vindt er geen netto transport van water plaats.
 
Turgor is verantwoordelijk voor de stevigheid van planten. Deze hebben namelijk in tegenstelling tot dieren een celwand om de cel, die als de cel water opneemt door tegendruk stevigheid verleent aan de plant.