Huis Stuart: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
|||
Regel 14:
[[Jacobus II van Engeland|Jacobus VII/II]] was echter een katholieke monarch, en dat wekte onrust in de protestantse ''Lowlands'' van Schotland en in Engeland. In 1688 werd hij vervangen door zijn dochter [[Maria II van Engeland|Maria Stuart]] – een protestantse – die gehuwd was met de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|Nederlandse]] stadhouder [[Willem III van Oranje-Nassau|Willem III]] (kleinzoon van Karel I). Willem III werd zo dus medekoning van Engeland, Ierland en Schotland, naast stadhouder van de Republiek. Deze [[personele unie]] tussen Nederland en Groot-Brittannië kwam echter tot een einde in 1702, toen Willem plotseling stierf na een val van zijn paard. In de Britse wet was bepaald dat de troon over zou gaan naar Maria's zuster [[Anna van Engeland|Anna]].
Op het hoogtepunt van de crisis rond Jacobus II in 1688 werd uit diens tweede huwelijk een prinsje geboren, [[Jacobus Frans Eduard Stuart]]. De (protestantse) tegenstanders van Jacobus beschouwden dit als bedrog, de baby zou door derden het paleis zijn binnengesmokkeld. Maar in de 18e eeuw ontstond rond deze "Jacobus III" het [[Jacobitisme (politiek)|
In 1700 stierf de laatste van Anna's kinderen, waarna de [[Act of Settlement (1701)|Act of Settlement]] werd gemaakt. Prinses [[Sophia van de Palts|Sophia]], kleindochter van Jacobus I, nicht van Maria en Anna en gemalin van de [[keurvorst]] van [[Keurvorstendom Hannover|Hannover]], werd in deze wet aangewezen als erfgenaam van de Britse troon. Zij stierf in 1714, kort voor Anna, zodat haar zoon [[George I van Groot-Brittannië|George I]] koning van Groot-Brittannië werd toen op 1 augustus 1714 Anna overleed.
| |||