Newnham College: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
addition |
|||
Regel 8:
De geschiedenis van Newnham begint in 1869 met de oprichting van de ''Association for Promotioning the Higher Education of Women in Cambridge''. Het doel was een plek te bieden aan vrouwelijke studenten, die tot dat moment op geen enkel college in Cambridge welkom waren. In dat jaar huurden de filosoof [[Henry Sidgwick]], ''fellow'' van [[Trinity College (Cambridge)|Trinity College]], en de [[Feminisme|feministe]] [[Millicent Fawcett]] een huis aan Regent Street waar vijf studentes konden wonen. De vroegere schooldirectrice Anne Jemima Clough nam de leiding op zich. Door de toename van het aantal studentes was er al snel een groter pand nodig, eerst aan Queen's Road en daarna aan Bateman Street.
In 1875 werd het eerste gebouw voor Newnham College gebouwd in het stadsdeel [[Newnham (Cambridgeshire)|Newnham]] aan de tegenwoordige Sidgwick Avenue, waar het nu nog gevestigd is. Het college ontstond formeel in 1880. Een jaar later werden de universitaire examens van Newnham College officieel erkend. Het complex breidde zich tot aan de Tweede Wereldoorlog uit met meer gebouwen, waaronder woonruimtes, werkkamers, collegezalen, de Yates Thompson Library een observatorium en het Balfour Laboratory, alles ontworpen door de architect Basil Champneys in ''Queen Anne revival style'' (Engelse [[Barok (stijlperiode)#Neobarok|neobarok]]). De voorzieningen zijn van oudsher uitstekend geoutilleerd, omdat aanvankelijk vrouwen geen toegang hadden tot de bibliotheken en laboratoria van de universiteit. Bij het college behoort een met zorg aangelegde tuin, waarbij lopen en zitten in het gras is toegestaan, anders dan bij de meeste colleges in Cambridge.
Omdat veel meisjes in het midden van de 19e eeuw geen toegang hadden tot dezelfde middelbare scholen als jongens, werden voorbereidende cursussen in het leven geroepen die hen in staat stelden toegelaten te worden tot de universiteit. Bij het andere college voor vrouwen, Girton, was men van mening dat gelijkheid alleen mogelijk was door vrouwen dezelfde cursussen aan te bieden als de mannen, maar Newnham geloofde meer in aangepaste lesprogramma's om de kansen te vergroten. Veel afgestudeerden van de vrouwencolleges van Cambridge, [[Universiteit van Oxford|Oxford]] en [[Universiteit van Londen|Londen]] stichtten meisjesscholen, waardoor het niveau van de vooropleidingen langzamerhand verbeterde. Tegen de Eerste Wereldoorlog ging de overgrote meerderheid van de Newnham-studenten direct naar de universiteit zonder nog een voorbereidingsjaar te hoeven volgen.
| |||