Deportivo La Coruña: verschil tussen versies

Vervolgens werd er driemaal verloren: bij Espanyol (1-0) en tegen Granada (0-1) was Deportivo geen schim van de ploeg van de eerste helft van het seizoen. Ook defensief zakte Deportivo in de volgende twee wedstrijden door het ijs, met een 4-1 nederlaag bij Athletic de Bilbao en een 3-3 gelijkspel tegen Málaga. In deze laatste wedstrijd kwam Deportivo tweemaal toe op achterstand, maar gaf het in blessuretijd alsnog weer de overwinning weg. In de wedstrijd bij Atlético de Madrid gaf coach Víctor Sánchez meerdere basisspelers rust, en het team was nimmer in staat om indruk te maken tijdens de 3-0 nederlaag. In de thuiswedstrijd tegen Levante was er eindelijk weer eens winst (2-1) waardoor Deportivo weer op leek naar een nieuw seizoen in de Primera División. In de derby tegen het hoger geklasseerde Celta had Deportivo moeten winnen, maar met tien man werd een 1-1 gelijkspel behaald. In de thuiswedstrijd tegen Las Palmas hadden de Galiciërs de degradatie al vrijwlvrijwel definitief kunnen afwenden namet een overwinning, maar na een 1-0 voorsprong werd met 1-3 verloren. Dit werd enigszins goedgemaakt door het 1-1 gelijkspel bij Sevilla, maar Deportivo verloor veel krediet met de hoogste nederlaag ooit in Riazor: 0-8 tegen FC Barcelona. Daarna behaalde het team voor de derde maal op rij een 1-1 gelijkspel in een uitwedstrijd: ditmaal bij Eibar. De 0-2 thuisnederlaag tegen degradatiekandiaat Getafe was een grote tegenslag, waardoor het team tegen twee clubs uit de top 4 (Villarreal en Real Madrid) alsnog degradatie definitief zou moeten afwenden. Dat gebeurde in de eerstvolgende wedstrijd door een 0-2 uitoverwinning bij Villarreal, dat zich echter zelf al verzekerd had van de vierde plek en enkele dagen ervoor was uitgeschakeld door Liverpool in de Europa League. In de slotwedstrijd hield Deportivo de schade thuis beperkt in de thuiswedstrijd tegen Real Madrid (0-2), waarin de Madrilenen kampioen waren geweest als Barcelona punten had verspeeld bij Granada.