Olympische vlam: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
De '''olympische vlam''' is een [[vuur]] dat ontstoken wordt tijdens de openingsceremonie van [[Olympische Spelen]] en blijft branden tijdens de gehele duur van de Spelen tot het tijdens de slotceremonie gedoofd wordt. De antieke Spelen waren verbonden aan Zeus, de Griekse oppergod. Voor zijn tempel in Olympia werden op het hoofdaltaar 100 ossen verbrand. Dit vuur werd brandende gehouden gedurende de Spelen. De vlam ervan werd, net als alle andere offers, aangestoken met het heilige vuur van de godin Hestia.
 
Het vuur is afkomstig uit [[Olympia (stad)|Olympia]] - de plaats van de antieke Spelen in [[Griekenland]] - waar men een fakkel heeft ontstoken door tijdens een ceremonie het zonlicht met spiegels op de fakkel te concentreren. Bij gebrek aan zonlicht of regen tijdens deze ceremonie wordt de fakkel echter met behulp van een vuurpotje ontstoken. Dit gebeurde in 2017 bij de ontsteking van de fakkel voor de [[Olympische Winterspelen 2018|Olympische Winterspelen van 2018]] in Peyongchang. Toen regende het tijdens de ontsteking, waardoor men gedwongen was het vuur van de repetitie van maandag te gebruiken om de fakkel aan te steken. Daarna wordt deze fakkel door een [[estafette|estafetteloop]] (maar gedeeltelijk ook met snellere vervoermiddelen) via een groot aantal landen naar het stadion van de Spelen gebracht, waar de laatste loper de eer te beurt valt om de olympische vlam te ontsteken.<ref>http://sporza.be/cm/sporza/ander_nieuws/Pyeongchang2018/1.3087142</ref>
 
De eerste Spelen waar de olympische vlam brandde waren die van de [[Olympische Zomerspelen 1928|IX olympiade]] in 1928 te [[Amsterdam]]; toen echter vond er nog geen estafette plaats. Dit gebeurde voor het eerst bij de [[Olympische Zomerspelen 1936|Spelen van 1936]] te [[Berlijn]].