Saku Koivu: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
preciezer
 
Regel 28:
Als speler maakte Koivu zijn profdebuut bij de Finse TPS-ploeg in 1993, tijdens het seizoen 1992/1993. De twee seizoenen die daarop volgden, werd hij met zijn ploeg [[landskampioen]]. In 1994 zat hij in de selectie van het Olympische team van Finland dat in [[IJshockey op de Olympische Winterspelen 1994|1994]] in [[Lillehammer (plaats)|Lillehammer]] [[Olympische medaille|brons]] behaalde. De linkshandige speler maakte in 1995 de overstap naar de [[Montreal Canadiens]]. Datzelfde jaar werd hij uitgeroepen als 'Fins speler van het jaar' en werd hij met Finland wereldkampioen.
 
In 1998 was hij er opnieuw bij toen de Finse ploeg het brons behaalde op de [[IJshockey op de Olympische Winterspelen 1998|Olympische Spelen]] van [[Nagano (stad)|Nagano]]. In het seizoen erop, 1999/2000 werd hij [[Aanvoerder (sport)|captain]] van de Montreal Canadiens, maar na het einde van het seizoen werd bij hem het [[non-hodgkinlymfoomburkittlymfoom]] ontdekt. Nog geen jaar later wist hij, van deze [[kanker]] genezen, terug te keren op het ijs en speelde hij de [[play-off]]s tegen de [[Boston Bruins]]; Montreal Canadiens wist mede dankzij een sterke Koivu de [[play-off]]s te winnen en zou daarvoor dat jaar ook de [[Bill Masterton Memorial Trophy]] krijgen. Het seizoen erop speelde hij het hele seizoen.
 
Tijdens de staking van de [[National Hockey League|NHL]] in het seizoen 2004/2005 speelde hij weer zijn Finse thuisploeg TPS, onder leiding van zijn vader Jukka Koivu. Het seizoen erop speelde hij weer bij de Montreal Canadiens, waar hij driejarig contract tekende. In 2006 speelde hij opnieuw mee bij de Finse ploeg tijdens de [[IJshockey op de Olympische Winterspelen 2006|Olympische Winterspelen]], ditmaal gehouden in [[Turijn (stad)|Turijn]]. Finland bereikte voor het eerst de finale, speelde tegen [[Zweden]] maar verloor de finale en behaalde dus het zilver.