Destalinisatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Voorkomen van tangconstructie |
k Invulling parameters sjabloon |
||
Regel 5:
* Straatnamen werden veranderd. Namen waar voorheen 'Stalin' in stond, werden nu hernoemd.
* [[Wolgograd|Stalingrad]] werd hernoemd naar [[Wolgograd]].
* Standbeelden van Jozef Stalin in heel Rusland werden vernietigd. Alleen in zijn geboorteplaats [[Gori]] bleef een groot standbeeld staan. Men durfde dat standbeeld niet te verwijderen, omdat de Georgiërs zich toch al gekwetst voelden dat "hun" held niet zo'n held bleek te zijn.{{Bron?||2018|01|28}} Dat standbeeld staat er nog steeds ondanks de democratische veranderingen in het Kaukasische land. [[Tbilisi]] was ook de enige stad in de USSR waar in 1956 demonstraties plaatsvonden tegen de destalinisatie.
[[Bestand:Nikita Khruchchev Colour.jpg|thumb|170px|[[Nikita Chroesjtsjov]]]]
In 1956 hield Chroesjtsjov een [[Over persoonsverheerlijking en de gevolgen ervan|geheime toespraak]] op het twintigste partijcongres van de Communistische Partij, waarin hij aankondigde dat de persoonsverheerlijking van Stalin moest ophouden, tevens ontsloeg hij Stalins trouwste medewerkers, zoals [[Vjatsjeslav Molotov]]. [[Anastas Mikojan]], onder Chroesjstsjov de tweede man van de Sovjet-Unie, steunde de geheime toespraak van Chroesjtsjov echter en bleef op zijn plaats. Als gevolg van de 'destalinisatie' werden standbeelden en schilderijen van Stalin van prominente plaatsen verwijderd. Tevens veranderde de berichtgeving over Stalin in de Russische pers en in de satellietlanden. Dissidenten en Duitse krijgsgevangenen werden vrijgelaten. Hoewel de Sovjet-Unie nog een autoritaire staat was, zorgde Chroesjtsjov er wel voor dat de invloed van de [[NKVD]] op de samenleving afnam en de inwoners van de Sovjet-Unie meer vrijheden kregen. Deze maatregelen hadden wel tot gevolg dat er in Hongarije en Polen opstanden uitbraken, die echter hardhandig door het Rode Leger de kop in werden gedrukt. [[Leon Trotski]] en het [[trotskisme]] bleven nog steeds staatsvijand nummer één. Volgens trotskisten was er ondanks de destalinisatie weinig veranderd aan het stalinistische karakter van de Sovjet-Unie.
Openlijke berichtgeving over Stalins terreur werd pas echt mogelijk toen [[Michail Gorbatsjov]] in de jaren tachtig aan het bewind kwam in de Sovjet-Unie. Toen werd het het Russische volk pas echt duidelijk wat er zich onder Stalins schrikbewind had afgespeeld. Opvallend genoeg wordt Stalin door sommige [[Russen (volk)|Russen]] en veel [[Georgiërs]] nog altijd op handen gedragen.{{Bron?||2018|01|28}}
{{Appendix|1=alles|2=
*
}} [[Categorie:Sovjet-Unie]]
| |||