|
f1 2017yuWGFLYUDYKWEHFKLHDUKHYWEORUIHEUIRH\ALIWRUHJTRJBV\ AJIE;IOWURo:iu|o:(BU0U58;OE4UHRLIEHTILUERYTIOBARUITHJB;ERIOTJ;AOEIJRT;LERJ;OIU;RJIOT YLONJROIJnóek;lfgtmk;orakgormgl;kmo;ker'mkg;rakl;rkg;lkarl;k;bmark
{{Zijbalk geschiedenis Rome}}
Het '''ontstaan van Rome''' is een gebeurtenis waar meerdere verhalen over de ronde doen. Volgens de Romeinse schrijvers was Rome 'door de goden van af het begin al voorbestemd tot grootheid' maar de archeologie geeft een veel soberder en aardser beeld van het begin.
== Mythe ==
Keizer [[Gaius Julius Caesar Octavianus|Augustus]] had opdracht aan [[Vergilius]] en [[Titus Livius|Livius]] gegeven om een verhaal over het ontstaan van Rome te maken, dat werden '''''[[Ab Urbe Condita (Livius)|Ab Urbe Condita]]''''' en de '''''[[Aeneis]]'''''. Daarin werd nadruk gelegd op de goddelijke oorsprong.
Rome werd volgens een beroemde [[legende (volksverhaal)|legende]] gesticht door de [[tweeling (biologie)|tweeling]] [[Romulus]] en [[Remus (Romeinse legende)|Remus]], op [[21 april]] [[753 v.Chr.]] tussen 8 en 9 uur 's morgens in de landstreek van [[Latium]] in Italië. De legende is oorspronkelijk afkomstig van de Romeinse schrijver [[Marcus Terentius Varro]] (116-27 v.Chr.). De vroegste geschiedenis is voor een deel in nevelen gehuld. In navolging van de [[Ilias]] en [[Odyssee]] van de Griekse dichter [[Homeros]] werd er met steun van [[Gaius Julius Caesar Octavianus|Gaius Julius Caesar Octavianus (Augustus)]] door de dichter [[Vergilius]] en de historicus [[Titus Livius|Livius]] een [[epos]] over geschreven.
[[Bestand:Quirinal Hill Luigi Rossini.jpg|thumb|left|[[Quirinaal]] heuvel, afbeelding uit 1827]]
De legende begint bij de [[Trojaanse oorlog]]. [[Aeneas]] en zijn zoon vluchtten weg uit het brandende [[Troje]] om, zoals de goden hem hadden opgedragen, een nieuw rijk te stichten. Na jarenlang rondzwerven op zee kwamen ze aan in [[Carthago]]. Aeneas werd verliefd op [[Dido (mythologie)|Dido]], de koningin van [[Carthago]]. De goden werden woedend toen ze hoorden dat Aeneas in Carthago bij Dido wilde blijven. Uiteindelijk vertrokken Aeneas en zijn zoon, terwijl [[Dido (mythologie)|Dido]] zelfmoord pleegde, en stichtten de stad [[Alba Longa]]. Aeneas kreeg hier ook een paar zonen. Een jongere broer kwam aan de macht. Deze kreeg een dochter, [[Rhea Silvia]]. Zij had gemeenschap met de oorlogsgod Mars.
Dit is voor haar een doodzonde omdat ze een [[Vestaalse maagd]] is (Vestaalse maagden moesten maagd blijven). Ze baarde een tweeling en werd vermoord omdat ze ontmaagd was. De koning die aan de macht was kon de tweeling niet doden en beval een van zijn soldaten het te doen. De soldaat kon het niet dus legde die de tweeling in een rieten mandje in de rivier. De tweeling werd gevonden door een [[wolf|wolvin]], de ''[[Lupa Capitolina]]'', die hen zoogde.
Na enige tijd werden ze gevonden door een herder, [[Faustulus]] genaamd, die hen verder opvoedde alsof het zijn eigen zonen waren. Wanneer ze volwassen waren geworden, trokken ze naar zeven heuvelen bij de Tiber. Samen stichtten zij een stad. Om te weten welke naam de stad moest dragen en of het wel de juiste plaats was, ging elk, samen met een priester, een eigen heuvel op om een teken van de goden te krijgen. Remus zag zes [[monniksgier|gieren]] en vond dit een geweldig teken. Hij rende naar beneden om tegen iedereen te zeggen wat hij had gezien. Volgens hem moest de stad Reme worden genoemd.
Romulus kwam weliswaar later naar beneden, maar hij had wel twaalf gieren gezien. Hij vond daarom dat de stad Rome genoemd moest worden. Ze begonnen een heftige ruzie. Remus was boos dat hij geen koning was en sprong over de muur die Romulus gemaakt had. Hij zei: 'Moet dít ons beschermen?' Romulus werd kwaad, sloeg Remus dood en riep: 'Zo zal het voortaan iedereen vergaan die over deze muren klautert'. Rome werd de naam en Romulus de eerste koning. Volgens de legende zouden er nog zes volgen. [[Tarquinius Superbus]] zou hiervan de laatste zijn.
Een andere mogelijkheid wordt geboden in een artikel uit het Romeinse dagblad ''Il Messaggero'' van 5 mei 2003: in een teruggevonden fragment van de hand van [[Stesichorus van Himnera]] (638-555 v.Chr.) beschrijft deze Grieks-Siciliaanse dichter-schrijver hoe een vrouw, Roma genaamd, met haar Trojaanse vloot en een groep metgezellen uit het door oorlog verscheurde Troje wegvlucht. Na omzwervingen bereiken zij een plek die zo aangenaam is, dat zij besluiten te blijven. Roma laat de schepen verbranden en de groep sticht een stad, die zij naar hun aanvoerster noemen. De Griekse schrijver en historicus [[Dionysius van Halicarnassus]], die omstreeks de tweede helft van de 1ste eeuw v.Chr. leefde, schreef ook over deze historische vrouw, maar noemde haar ''Rhome'' hetgeen macht betekent.
Er waren mogelijk meerdere koningen (Reges) aan het begin van de Romeinse geschiedenis, maar waarschijnlijk waren dit zetbazen van de naburige [[Etrusken]], die de bewoners van [[Latium]] overheersten. De Romeinen verjoegen deze overheersers (en leermeesters) en stichtten een staat die zij zelf een ''Res Publica'' (zaak van het volk) noemden. In plaats van een koning kregen twee jaarlijks gekozen [[Consulaat (Romeinse Rijk)|consuls]] de macht.<br />
Verder was er een raad, de [[Romeinse senaat|Senaat]], waar de belangrijke beslissingen genomen werden en een aantal andere belangrijke hoge ambtenaren, zoals censors en volkstribunen, ieder met hun eigen rechten en plichten die vastgelegd waren in de [[wet]] (''Lex'').
== Werkelijkheid ==
Volgens archeologen is Rome ontstaan in een viertal stappen.
In de 10e eeuw v.Chr. kwamen er enkele kleine nederzettingen van Latijnen op de [[Palatijn]] en op de [[Esquilijn]], twee van de [[zeven heuvels van Rome]] in de landstreek van [[Latium]] in Italië.
In de 8e eeuw v.Chr. kwamen er nieuwe nederzettingen op de Palatinus, Esquilinus en op de [[Caelius]]. Het bondgenootschap [[Roma Quadrata]] werd opgericht tussen de twee nederzettingen op de Palatijn. Zo werden die twee nederzettingen sterker op militair vlak. Er kwam ook een omwalling rond de Palatijn, de eerste omwalling.
De derde stap vond plaats in de 6e eeuw v.Chr., toen kwamen er nog meer nederzettingen op die drie heuvels en toen vielen de [[Etrusken]] binnen in Rome. Ze veroverden Rome dat toen nog bestond uit enkele nederzettingen. Ze verenigden die nederzettingen op de drie heuvels tot een stad. Ze legden het moerassige dal aan de voet van de Palatinus droog, zodat dit de functie van forum kreeg. Op de Capitolunusheuvel bouwden de Etrusken een burcht.
In de laatste fase, tijdens de 4e eeuw v.Chr., breidde de stad verder uit tot de vier andere heuvels waar geen nederzettingen waren. Rome kreeg de omvang van een stad doordat de zeven nederzettingen met een muur verbonden werden, en een echte stad gingen vormen. Sindsdien groeide Rome in relatief korte tijd uit tot de machtigste stad van de [[Oudheid]].
== Verder lezen ==
{{Wikibooks|Ab Urbe Condita/Ab excessu divi Remi|Ab Urbe Condita}}
[[Categorie:Geschiedenis van Rome]]
| 