Wetenschappelijk onderzoek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
omdat de helft is geschrapt, hangt de zin "Wetenschappelijk onderzoek en kennis in het algemeen..." er nu vreemd bij en onderbreekt deze het verhaal - Hij zou weg of een stuk verplaatst moeten worden mijns inziens.
Regel 19:
 
== Normen en controle ==
Wetenschappelijke onderzoekers controleren in essentie elkaar. Wie de wetenschappelijke [''deontologie'']normen niet nakomt zal in de literatuur bekritiseerd worden. het pastIn een overheidaantal nietlanden omstreeft bepaaldemen wetenschappelijkeer uitkomstenofficieel politieknaar een deel van onderzoek te verwerpen.vrijwaren Datvan isoverheidsbemoeiens, de ''[[academische vrijheid]]'', die bijv. in de Duitse grondwet zelfts als grondrecht wordt erkend - sinds de nazi's wel uitmaakten wat politiek correcte wetenschap was. In de praktijk beinvloeden overheden in sterke mate wetenschap, bijvoorbeeld via bewapenings- energie- en gezondheidsprogramma's.
 
Het is inherent aan wetenschap dat soms doodlopende wegen in worden geslagen, maar dat wil niet zeggen dat dat "slechte wetenschap is".
 
Iets anders is dat onderzoek wel eerlijk moet zijn. Plagiaat (pronken met andermans veren) en schrijven over gemanipuleerde of in het geheel niet uitgevoerde onderzoeken is taboe, en wordt, hopelijkzo is de bedoeing, snel door collega-wetenschappers ontmaskerd.
 
Omstreden is de vraag of de resultaten van door de overheid gefinancierd onderzoek vrij voor iedereen beschikbaar moeten zijn. Officieel is dat meestal het geval. Onderzoekers publiceren hun bevindingen graag in gerenommeerde commerciële tijdschriften, maar de abonnementen op die tijdschriften zijn soms zo duur dat dergelijke publicaties die communicatie eerder belemmeren dan bevorderen. Ook omstreden isin de vraagpraktijk ofsoms octrooieerder kan worden aangevraagd op uitvindingen die met belastinggeld zijn gedaan. Het bezwaar is dat de consumentbelemmeren dan tweemaal kan betalen: zowel via de belastingen als via het (duurdere) product, maar fabrikanten willen uitvindingen vaak niet commercialiseren als zij geen exclusiviteit hebbenbevorderen.
Voor onderzoek dat door de overheid wordt gefinancierd kunnen aanvullende vereisten worden geformuleerd - voor zover die voornoemde academische vrijheid niet aantasten. Onderzoek dat eenzijdig bepaalde belangen dient kritisch te worden bezien, zeker nu bezuinigingen de verleiding goot maken om zulk onderzoek te doen.
Ook omstreden is de vraag of octrooi kan worden aangevraagd op uitvindingen die met belastinggeld zijn gedaan. Het bezwaar is dat de consument dan tweemaal kan betalen: zowel via de belastingen als via het (duurdere) product, maar fabrikanten willen uitvindingen vaak niet commercialiseren als zij geen exclusiviteit hebben.
 
Normen voor universitair onderzoek zijn internationaalooit door de wetenschapssociollog beschreven inen aangeduid als [[CUDOS]]. enIn in Nederland aangevuldis er een door de in [[Vereniging van Universiteiten|VSNU]]-verband opgestelde ''Nederlandse gedragscode Wetenschapsbeoefening''.
Omstreden is de vraag of de resultaten van door de overheid gefinancierd onderzoek vrij voor iedereen beschikbaar moeten zijn. Onderzoekers publiceren hun bevindingen graag in gerenommeerde commerciële tijdschriften, maar de abonnementen op die tijdschriften zijn soms zo duur dat dergelijke publicaties die communicatie eerder belemmeren dan bevorderen. Ook omstreden is de vraag of octrooi kan worden aangevraagd op uitvindingen die met belastinggeld zijn gedaan. Het bezwaar is dat de consument dan tweemaal kan betalen: zowel via de belastingen als via het (duurdere) product, maar fabrikanten willen uitvindingen vaak niet commercialiseren als zij geen exclusiviteit hebben.
 
Deze normen worden in principe gehandhaafd via een systeem van onderlinge controle waarbij wetenschappers de resultaten van hun collega's beoordelen.<ref>{{en}}{{Cite web |url=http://www.nytimes.com/2011/06/26/opinion/sunday/26ideas.html?_r=2&src=recg |title=It’s Science, but Not Necessarily Right |author=[[New York Times]] |datum=26 juni 2011 }}</ref> Binnen de wetenschappelijke gemeenschap controleert men elkaar, deze zogenoemde wetenschappelijke gemeenschap controleert zichzelf. DeDeze zogenoemde [[collegiale toetsing]] vindt plaats bij de beoordeling van wetenschappelijke artikelen. Ook op sommige universiteiten iszijn een systeemsystemen van kwaliteitscontrole waarbij het onderzoek van collega-instituten beoordeeld wordt. Binnen de universiteiten kijken hoogleraren toe op het werk van hun medewerkers en assistenten. Ook wetenschappers die buiten universiteiten werkzaam zijn, worden geacht zich aan de beschreven normen te houden.
Normen voor universitair onderzoek zijn internationaal beschreven in [[CUDOS]] en in Nederland aangevuld door de in [[Vereniging van Universiteiten|VSNU]]-verband opgestelde ''Nederlandse gedragscode Wetenschapsbeoefening''.
 
Deze normen worden in principe gehandhaafd via een systeem van onderlinge controle waarbij wetenschappers de resultaten van hun collega's beoordelen.<ref>{{en}}{{Cite web |url=http://www.nytimes.com/2011/06/26/opinion/sunday/26ideas.html?_r=2&src=recg |title=It’s Science, but Not Necessarily Right |author=[[New York Times]] |datum=26 juni 2011 }}</ref> Binnen de wetenschappelijke gemeenschap controleert men elkaar, deze zogenoemde wetenschappelijke gemeenschap controleert zichzelf. De zogenoemde [[collegiale toetsing]] vindt plaats bij de beoordeling van wetenschappelijke artikelen. Ook op universiteiten is een systeem van kwaliteitscontrole waarbij het onderzoek van collega-instituten beoordeeld wordt. Binnen de universiteiten kijken hoogleraren toe op het werk van hun medewerkers en assistenten. Ook wetenschappers die buiten universiteiten werkzaam zijn, worden geacht zich aan de beschreven normen te houden.
 
De kwaliteitscriteria voor wetenschappelijk onderzoek zijn grotendeels methodologisch van aard. Dergelijke criteria zijn duidelijkheid (over de onderzoeksbegrippen en verbanden daartussen), nauwkeurigheid, verificatiemogelijkheid en consistentie.